Vandaag ben ik wakker voordat de wekker afloopt. En het belooft weer een mooie dag te worden, de zon lacht me tegemoet. Wassen, aankleden, ontbijten (met koffie) en ik ben klaar voor vertrek. Een gezonde ochtendwandeling naar de churchstreet in Nuwara Eliya brengt me langs de verschillende mogelijkheden. De Methodisten, Katholieken en een Evangelische gemeente zijn de mogelijkheden in deze kerk-straat in het Verre Oosten. We hebben de voorkeur voor een Engelstalige gemeente en ik ga samen met mijn reisgenoten naar de evangelische dienst. De band speelt een vrolijke toon en we worden van harte welkom geheten door een ‘lid van de oudsten' ? Vervolgens komen we in gesprek met de voorganger van deze ochtend en dat blijkt een Maleisische voorganger te zijn. Een man die de wereld redelijk kent en ook in Nederland is geweest (Den Haag). We spreken voor de dienst met hem en wisselen wat gedachten.
Om 8.30 uur, de begintijd van de kerkdienst zaten we klaar, maar de anderen nog niet. Eigenlijk zaten we alleen met ons ‘vieren’ klaar en moet de rest gewoon nog komen. Langzamerhand komt de rest van de gemeente binnen en zo rond 8.45 uur begint de band. Het zijn bekende opwekkingsliederen en ik kan prima meezingen. Het blijkt een ‘echte’ evangelische dienst te zijn en de start van de dienst is een volwaardige lofprijzing voor onze HERE. Gebed en lofprijzing gaan hand in hand. Het woord van God gaat vanochtend over Gods Tsunami. De voorganger vertelt over het werk van God met deze wereld, waarin de verspreiding van het verlossend werk van Jezus centraal staat. Hij vertelt over de naar het westen gerichte tsunami die hij ziet. Vanuit Jeruzalem via Turkije, (niet naar het oosten of noorden) maar Italië naar West Europa. En vandaar naar de VS en vervolgens verder naar Korea, China en verder. En nu steeds verder, waaronder Maleisië en Sri Lanka, en vervolgens naar Jeruzalem om daar de wereld te omspannen. Tot de wederkomst. De voorganger legt dit uit als Gods Tsunami. Tot slot is er een kort dankwoord van de zangleidster. Na afloop ga ik naar de dienst in de bovengelegen grote zaal en maak ik de lofprijzing in het Sinhalees mee. Een grote groep mensen gaat daar echt volledig uit hun dak voor Jezus. Geweldig om dat mee te maken in dit land. God is inderdaad hier aan het werk. Na afloop praat ik met mijn reisgenoten door over Gods werk en vragen die bij mij zijn blijven hangen. We zien inderdaad Gods werk en ik zie dat het mogelijk is om ook met andere ogen naar de wereldgeschiedenis te kijken. Maar of het een westelijke storm is vraag ik me nog wel af? Ik zie wel steeds meer verbindingen tussen de vele verschillende christenen en zie ook diverse ‘opwekkingen’ in de wereld waar grote groepen mensen tot geloof komen.
Uit de kerk wandelen we Nuwara Eliya in en we bezoeken de markt. Ik zie veel groenten en vruchten en ik probeer zo hier en daar wat. Sommige blijken lekker maar andere zijn ‘smerig’. Iedereen is aardig en behulpzaam en proeven blijkt in dit land nog steeds gratis te kunnen. En dat terwijl ik als westerling eigenlijk een ‘lopende gevulde geldbuidel’ ben. De ochtend sluiten we op de veranda af met koffie en een pak koekjes. Deze komt op, maar dit keer ontbreekt de port, die ik overigens niet echt mis. Ik vermaak me prima en maak veel leuke dingen mee. Ook deze ochtend was weer een boeiende ochtend.
Na de lunch (met een gebakken eitje) gaan we naar de botanische tuin (Hakgala), 10 km buiten de stad Nuwara Eliya. Een taxibus brengtons daarheen en de kosten bedragen 1500 rupies. Hiervoor hebben we de heenreis, de terugreis en de wachttijd. De chauffeur blijft wachten tot we uitgekeken zijn en brengt ons dan terug. Tijd is nagenoeg gratis, dus de rit daar gaat het om. En dan is dit een geweldige opdracht, net zo iets als een adviesopdracht die je weer een dag brood oplevert. Dus ook iets van 1500, maar dan euro’s.
Als ik bij de tuin aankom regent het. Dit geeft een geweldige mistige sfeer en ik zie wat apen in de mist. En gelukkig wordt het vrij snel droog en kunnen we verder genieten van de tuin. De botanische tuin heeft veel onderdelen zoals een rozentuin, varentuin, oude theetuin, arboretum, rotstuin, etc. Het is mooi groen en er zijn erg veel bloemen met veel verschillende kleuren. Gods schepping is toch werkelijk prachtig, wie heeft dat zo kunnen bedenken.
Op de terugreis bezoeken we nog een hindoetempel. Een tempel die gemaakt is voor een prinses en op sokken kan ik erin. Ik zie wat beelden en vraag me af waar dit geloof over gaat. Er is in ieder geval weinig ruimte voor ontmoeting en het lijkt me (af)goden/beeldendienst.
Zodra ik terug ik Nuwara Eliya ben bezoek ik een internetcafé. Hoewel het woord 'café' niet op z’n plaats is, want koffie is er niet. Wel is er een computer met (een langzame) internetverbinding. Maar het werkt prima, dus ik kan met het thuisfront mailen en wat van me laten horen. Ik verwacht wel dat ze dat leuk vinden. Ook stuur ik mijn dagboekverslag van gisteren en er wordt gevraagd om een foto van mij. Mazzel, in wat ik verstuurde zat een foto van mij in de Pizzahut in Kandy. Ik zal eens kijken of ik vandaag een andere foto uit de collectie van Jos kan opnemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten