Het is bijna zover, morgen vertrekt mijn vliegtuig. Meer dan 20 jaar geleden heb ik in Sri Lanka voor Ballast Nedam gewerkt en nu ga ik terug. Ik ben reuze benieuwd hoe het daar nu is. Mijn nieuwsgierigheid naar de huidige situatie en de aanwezigheid in Sri Lanka van mijn vrienden (Wouter en Andrea Genuit) maakte het wel erg aantrekkelijk om eens te gaan kijken. En dat ga ik nu maar doen. Aanvankelijk kon ik niemand vinden die mee kon gaan. Geld en tijd bleken voor velen een belemmering. Maar nadat ik geboekt had bleek er toch iemand belangstelling te hebben. Jos Specken was ook erg nieuwsgierig en had de mogelijkheid om mee te gaan. En er was nog een plaatsje vrij in de Boeing van Martinair! Dus geboekt en morgen gaan we samen op stap. Ik heb er erg veel zin in.
De spullen staan inmiddels grotendeels gepakt. De koffer is niet vol, maar de laptop moet er nog in. En dat kan pas nadat dit getypt is. En dan slapen en de tandborstel inpakken. Misschien nog wat bruin brood mee, dat schijnt zeldzaam te zijn op Sri Lanka. Van Betty krijg ik een serie enveloppen met kaarten. Voor iedere dag één met andere een spreuk. Bij iedere dag van dit dagboek heb ik deze spreuken vermeldt. Dus met dank aan Betty, mijn geliefde vrouw.
Jos bracht me vanavond nog aan het twijfelen over de aankomst tijd in Colombo. Was het reisschema van Martinair op Nederlandse of lokale tijd geënt. Mogelijk dat ik er 3,5 uur naast zat, en dat zou vervelend zijn voor de trein die we willen halen. Want of Wouter de machinist kan omkopen zodat hij op ons wacht? Misschien wel, maar of de andere passagiers daar blij mee zouden zijn... Misschien ook wat rupies schuiven? Maar gelukkig, het schema is wel op lokale tijd gebaseerd. Nu maar hopen dat het vliegtuig geen vertraging heeft. We vertrekken van pier D, slurf 02. Vooraan of achteraan. Uitzwaaien of in gedachten afscheid nemen.
Nu maar eerst wat slapen, dan zien we morgen verder. Dan hopen we te vertrekken om 11.30 uur en wacht ons een reuze spannend avontuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten