vrijdag 24 oktober 2008

Klaar voor vertrek

De koffer is weer ingepakt. Nog wat kleine zaken bij elkaar zoeken en dan start er alweer een reis. Ik ben nauwelijks terug en nog zeker niet uitgerust. Dit keer ga ik op werkbezoek naar Amerika. We (een gezelschap van 17 personen) gaan naar de staten South Dakota en Michigan Het thema van de reis is 'Christelijke zorg in de VS'. Wij willen leerervaringen op doen bij instellingen die functioneren in een bijna volledige vrije marktsituatie. We gaan kennisnemen van de ontwikkeling van de gezondheidszorg in de VS en de gevolgen voor de strategische posities. Uiteraard willen we meer weten over de bedrijfsvoering binnen een concurrerende markt en de gevolgen daarvan op de christelijke identiteit. Ik ben benieuwd!

Het reisgezelschap is me grotendeels bekend. Met diverse deelnemers ben ik eerder op stap geweest naar bijvoorbeeld Engeland en Gent, andere ken ik van andere ontmoetingen en opdrachten. Sommigen ken ik nauwelijks. Dat is volgende week vast anders. Er zijn dan talrijke goede gesprekken geweest en we zijn samen wijzer geworden. Leuk toch! Het schept vast een band.

Het programma brengt ons naar Sioux Fall, Grand Rapids en Detroit. En dat alles in één week tijd. Oftewel over 7 X 24 uur zit ik waarschijnlijk afgemat in een toestel boven de oceaan, op weg naar huis. Met hopelijk fantastische leerervaringen en een boeiende reis met volop ontmoetingen. En naar ik verwacht vele gespreken met Amerikanen in de zorg en uiteraard mijn reisgenoten. Ik heb er zin in.

Morgen ga ik vroeg op. Om 8.00 uur wordt ik verwacht op Schiphol. Het wordt een dag met wachten, controle,wachten, controle, zitten, controle, zitten, controle, wachten, controle, wachten, controle, wachten en ...... einde van de avond na circa 24 uur een goed hotel en een prima bed? En naar ik verwacht, veel kletsen over verwachtingen die we hebben.

Ik ga opnieuw proberen jou dagelijks te laten delen in mijn belevenissen. Vaak vlak voor het 'te bed' gaan. Waarschijnlijk dan best vermoeid maar met genoeg energie om de weblog bij te houden. Maar met onvoldoende pit om het 'taalkundig' helemaal spits te tikken. Vergeef je mij? En lees je door wat foutjes mijn weblog?

Ik wens je veel leesplezier.

1 opmerking:

Anoniem zei

ik probeer niet op je spellingsfouten te letten (ook al doe ik het toch!)
nou ja
doei christien