donderdag 19 januari 2012

De reis, in 1 dag naar Afrika / Addis Ababa

Heel, heel, heel erg vroeg zou de wekker aflopen. En nog vroeger was ik wakker, het is best een spannende dag. Voor het eerst in mijn leven naar het Afrikaanse continent, ik ben er nog nooit geweest. Betty brengt mij om 6.00 uur naar station Elst. Vandaag blijken al mijn treinen op tijd te reizen. Zowel vanaf Elst, Arnhem als Utrecht. En klokslag 7.44 uur stap ik in Schiphol uit de trein. Een korte wandeling brengt mij naar de aankomst hal. Nog even geld pinnen in Nederland. Ik heb gelezen dat je in Ethiopie alleen met een Visa-kaart kan pinnen en ik heb een Master-kaart. Ik neem me voor een deel van het geld te wisselen op de luchthaven.
Inchecken stelt weinig voor, het is uitsluitend een bagage drop-off. En er staan geen boetes uit. Ik heb alles betaald, zelf de laatste foto's die uit Duitsland binnen kwamen. In Duitsland is het overigens goedkoop om te hard te rijden, dus als je voornemens hebt ....! Na een lekkere cappuccino (heb ik ook de cafeïne weer binnen) ga ik nog even langs de tijdschriftenhandel. Nog wat extra leesvoer voor de rest van de dag. Vervolgens een korte wandeling over de luchthaven en weer verder met de belangrijkste activiteit van deze dag, namenlijk wachten, wachten en nog eens wachten. Eigenlijk is reizen per vliegtuig vooral wachten en daar kun je best moe van worden. Tijdens het wachten kun je wel mensen ontmoeten. Zo ontmoet ik iemand die inmiddels voor de 7e keer naar Addis Ababa gaat. Hij doet in waterputten en overweegt een koeien-farm te gaan starten. Er schijnt hiervoor best veel markt te zijn.

We kunnen op tijd in het vliegtuig maar vertrekken is nog niet aan de orde. Er is iets mis met de reserve generator. Deze is niet nodig en we kunnen ook zonder vliegen volgens de boordwerktuigkundige. Maar ze willen wel weten waarom het stuk is. Dit duurt een uur en daarna vertrekken we. Europa blijkt grotendeels in wolken gehuld. Pas bij het zuiden van de balkan klaart het op. Prachtig besneeuwde bergen, vermoedelijk rond Albanië, Servië, Griekenland, Bulgeriije. Heel mooi om te zien. We vliegen boven Thessaloniki en ik kijk van boven naar het gebied wat Betty en ik in 1990 op huwelijksreis hebben bezocht. In Griekenland schijnt de zon, zou er een relatie zijn met de kredietcrisis? Vervolgens is er de Middellandse zee en er komt steeds meer zon. Boven Egypte / Libie komt de zon echt door. En is het alleen nog maar zand, zand, zand en nog eens zand. Wel boeiend om te zien.

Aan het einde van de middag landen we in Khartoum, de hoofdstad van Sudan. Het is een stad midden in het zand. Vlak voor het landen zie ik groene cirkels. Waarschijnlijk een vorm die iets aangeeft over de wijze van irrigatie. We blijven er kort en binnen een uur zitten we weer in de lucht. Het is donker, er is weinig te zien. Om 21.30 uur lokale tijd (in nederland is het 19.30 uur) landen we in Addis Ababa. De gebruikelijke formaliteiten volgen. Ik heb een visum dus ik kan snel door. Wel handig als je dit vooraf geregeld hebt. Bij de paspoortcontrole staan apparaten voor vingerafdrukken, foto's nemen, etcetera net als bij binnenkomst van de USA. Alleen ze worden niet gebruikt of ze doen het niet. Of het personeel weet niet wat ze er mee moeten?

Bij de bagageband is ook een kantoor van de Ethiopische bank. Ik wissel een paar euro en krijg er een flink pak geld voor terug. Ze hebben hier Birr. 1 Birr is 5 cent. En het hoogste briefje is 100 birr, je hebt dus al snel een dik pak biljetten. Daar kun je dus even mee vooruit.
Mijn blauwe, zeer goed herkenbare koffer is snel gevonden. De douane kan ik snel passeren en er staat iemand van de transfer met het bordje 'Luursema''  op mij te wachten. Het hotel is 20 minuten rijden. Het verkeer is niet druk en het is een leuke ervaring. Het is echt een 'ander' land. Het lijkt meer op Azie dan op Europa. Ook in het hotel gaat het soepel, snel inchecken. Uitpakken en nog even verbinding met Nederland zoeken. Mijn dochter Christien zit met skype aan op me te wachten. Zelfs het progamma Wie is de Mol wordt er voor onderbroken. Heel fijn om het thuisfront nog even te spreken en te zien. Mooie techniek dat skype! Daarna nog even een biertje in het hotel en daarna: slaap zacht. Hoewel ....., nu ik dit schrijf hoor ik wat 'muziek' op de achtergrond. Het komt uit de stad en het lijkt me een oproep tot gebed. Hoewel ik de taal niet spreek, dus misschien is het wat anders? Morgen maar eens op onderzoek uit. Nu eerst wat slapen.

Geen opmerkingen: