Nog wat Florida-community’s

Na het gebruikelijke ochtendritueel met opstaan, douche, ontbijt, inpakken, uitchecken en instappen vertrekken we. Het eerste reisdoel is ‘Celebration’ een droom van Walt Disney. “Celebration is designed so that neighbours get to know each other”. Deze community oogt een beetje Europees. De huizen staan keurig in het gelid, de winkelstraat is bescheiden in omvang, de parkjes liggen midden tussen de huizen in en er zijn overal trottoirs. De filosofie is echter een sterk Amerikaanse: “To rediscover the American tradition of community.”

Walt Disney zelf is de geestelijke vader van Celebration. Hij wilde de stad van de toekomst bouwen, waagde zich aan verschillende futuristische ontwerpen, en greep tenslotte terug op de oude Amerikaanse waarden en tradities en vulde deze modern in. Disneyworld en vele andere themaparken van Disney liggen naar Amerikaanse begrippen om de hoek. Veel bewoners werken ook in een themapark. De naam Disney heeft de marketing van het stadje goed gedaan, de grote naam schept vertrouwen bij het Amerikaanse publiek. En het is inderdaad enigszins Disneyachtig. Er zijn gevels die een façade blijken te zijn van wat er achter zit, zelf de

riooldeksels hebben het logo van de community. Er zijn veel stedenbouwkundige voorschriften en vaak zijn de luiken fake. Wit is een veel toegepaste ‘kleur’ waarbij soms iets hout lijkt maar plastic is. (Zoals diverse hekjes). Ik kan me goed voorstellen dat de Amerikaanse Droom er stedenbouwkundig zo uit ziet. Hoewel het winkelcentrum “De Mall” ontbreekt en er alleen maar kenniswerkers in kantoren kunnen werken. De Maak-Industrie ontbreekt, en deze is toch ook een onderdeel van de Amerikaanse Droom? Er zijn wel restaurants en deze benutten we ook, voor de lunch.

Na het bezoek aan Celebration brengen we en ingelast bliksembezoek aan het Florida-Hospital. Een immens complex met zeker van binnen een zeer luxe uitstraling. Het heeft wel iets van een hotel en dat wordt ook beoogd. Gastvrijheid zoals Hospitality is bedoeld. Het ziekenhuis blijkt een onderdeel te zijn van een keten van zeer hoog aangeschreven ziekenhuizen in Florida. Leuk om even van binnen te zien.
 

Het laatste onderdeel van de studiereis brengt ons naar Nona Lake. Hier bezoeken we  een 5-tal modelwoningen. Prachtige woningen die een indruk geven hoe een Amerikaan graag wil wonen. Uiteraard met veel ruimte, dat is wat belangrijk is. En qua interieur wijkt mijn smaak toch wel wat af. De vele ‘frutseltjes’ vind ik niet zo mooi. In enkele woningen wordt geluid en licht bediend zoals ik recent heb gezien bij Smart-Homes in Eindhoven. (huis van de toekomst / vandaag). Touchscreens in veel kamers en integrale bediening, mooi en handig, althans als het goed werkt.

Rond 15.30 uur vertrekken wij naar het vliegveld van Orlando. De huurauto’s worden ingeleverd en een deel van de groep doet de incheck. Een klein deel heeft wat extra dagen gekoppeld en blijft nog in de Amerika. Ik niet, ik ga terug. Aankomende week wachten diverse werkzaamheden en aankomende vrijdag vertrek ik met mijn zoons in een auto naar Moskou. Dus waarschijnlijk gaat mijn weblog vrijdag weer verder! Het toestel van Orlando naar Detroit heeft wat vertraging, waardoor we in Detroit zo kunnen doorlopen naar het volgende vliegtuig. Op zaterdagochtend 11.00 uur sta ik weer op Nederlandse bodem. Met alle spoorwerkzaamheden duurt het dan nog 3,5 uur voor ik in Elst ben. Ik ben veilig thuis.