Scenario's voor de kliniek en samenwerking

Om 7.00 uur loopt de wekker af en start het gebruikelijke ochtendritueel. Het is licht en als je de boiler in de badkamer tijdig (voor je naar bed gaat) hebt aangezet is er warm water. Dan is een douche een prettige start van de dag. Als we beneden komen blijkt het ontbijtbuffet nog heel erg vol en uitgebreid klaar te staan. Het lijkt of er niemand is die ons is voor geweest. Later begrijpen we waarom, vandaag is het in de orthodoxe kalender een vastendag. En dus hebben ze alles voor ons laten staan. Wat mij betreft zijn twee boterhammen, één met jam en één met een gebakken eitje voldoende. En dat neem ik dus ook, uiteraard met een kopje koffie.

De rit naar het kantoor van Mary Joy duurt even. Het is een afstand van circa 15 km en in de spits kost dit ongeveer een uur. Dus eigenlijk zou een fiets net zo snel zijn, hoewel? Er zijn hier heel veel heuvels, we leven op bijna 2500 m1 en het verkeer laat eigenlijk geen fietsen toe. Dus de auto is zo slecht nog niet. De ochtend besteden we aan een uitgebreide dialoog over de toekomst van Mary Joy. We bespreken onze analyses van de situatie bij Mary Joy, de situatie in Ethiopie en de resultaten van onze rondgang, gesprekken, etc. We verkennen scenario’s en diepen verschillende onderwerpen goed uit. We proberen de huidige financiële situatie te begrijpen en krijgen inzicht in de producten met ‘profit’, ‘loss’ en de ‘breakeven’ producten. Samen komen we tot een ontwikkelingsrichting en er ontstaan denkbare scenario's. We hebben voldoende materiaal om verder uit te werken en conclusies te trekken. En je zult begrijpen dat we dat niet op een weblog doen, daar is social media niet voor bedoeld.

De Ethiopische lunch in het bedrijfsrestaurant is goed en daarna vertrekken we naar de University of Hope. De naam van het instituut dekt de lading. Voor het armere deel van de samenleving (en daar zijn er veel van) is een universiteit opgezet. Met behulp van donorgelden van bijvoorbeeld Woord en Daad is een hogeschool voor ruim 550 studenten opgericht. De school is inmiddels 3 jaar in gebruik en volgende jaar wordt de eerste lichting afstudeerders verwacht. Het gebouw is ontworpen door een nederlandse architect (Hans Treurniet) en het is een indrukwekkend geheel. We hebben een overleg met de president Teketel Forssido en hij vertelt ons over de achtergronden en het businessmodel. En over de wijze waarop de donorshiprelatie moet worden afgebouwd. Ondertussen wordt er verbinding gemaakt tussen de programmanager van Mary Joy en de president van de Universiteit. Hier liggen zeker kansen, mooi resultaat dus.

Aan het einde van de middag gaan we terug naar het hotel. We nemen een drankje en evalueren het resultaat. We hebben goede stappen gezet en kunnen hiermee onze missie verder afronden. Morgen nog wat overleg en een rondleiding langs verschillende fabrieken. Vrijdag een slotbijeenkomst en presentatie van alle resultaten. Zaterdag weer terug in Nederland.