maandag 5 december 2016

Terug naar de VOC roots

De nachtrust was lang, goed, maar wel onderbroken. Om 9.30 uur was er een ‘informele’ slaap, gewoon op bed met het doel de krant te lezen. En een uurtje later tot de conclusie gekomen dat dit kansloos was. Toch nog maar even een pyjama aan gedaan. Ondertussen de ‘formele’ slaap gestart. Om 3.30 uur was er telefoon, de receptie meldde dat de koffer van Wolter was aangekomen. Mooi bericht, bedankt en maar weer verder slapen. Een kwartiertje later opnieuw telefoon, waarom komen jullie de koffer niet ophalen? Nou misschien rond 7.30 uur was mijn antwoord en ondertussen op de achtergrond ontstond overleg. Dat was wel lang wachten voor een chauffeur dit op dat tijdstip een handtekening nodig gehad. Wolter heeft toch maar even de kleren aangetrokken en een handtekening geplaatst. De buit was binnen, het derde deel van de slaap kon starten! Om 9.00 uur ging de wekker af, toen werden we pas wakker. Oftewel een lange en best goede nachtrust en we zijn de ‘jetlag’ voorbij.

Na een ontbijtbuffet op een terras met ‘Ocean-View’ was het tijd voor een uitstapje. De chauffeur stond klaar voor vertrek naar Galle, een oude stad met veel Nederlandse roots. Het fort is daar ooit gebouwd door de VOC en er is nog erg veel oude historie te vinden. Helaas was de Nederlandse kerk gesloten maar op veel andere plekken konden we een kijkje nemen. Nog veel historische resten en een prachtig uitzicht over de oceaan.



Diverse oude en gerenoveerde gebouwen en ook nog voldoende om op te knappen. Dus als je nog een mooi project zoekt, op een mooie locatie, dan zijn hier zeker kansen. Zeker als je wilt meedoen aan het programma ‘Ik vertrek’. Ook Wie is de Mol is opgenomen in dit stadje. Weet je nog? In dit stadje is de Lynbaan, nu vooral bekend of beter gezegd berucht om de gerechtsgebouwen die daar zijn. In dat deel is het niet toegestaan foto’s te nemen. Maar van de vele andere delen hebben we mooie foto's kunnen nemen. 

’s Middags gaan we naar Hikkaduwa, zeer bekend om haar koralen en vissen. We starten in een restaurant voor een lunch, en daarmee zijn er twee vissen minder te spotten. Gelukkig zijn er voldoende en we varen door de baai in een bootje met een glazen bodem. Dan kun je de vissen en wat koralen beter zien. Het is best mooi, maar veel minder mooi dan 1984. Het verschil is één tsunami die heel veel koralen verwoest heeft. De vissen zijn terug, maar voor de koralen duurt dat nog wel even. Een autoritje van een uurtje brengt ons terug naar het hotel. Mooi ritje en we ervaren het straatbeeld en de wijze van besturen van voertuigen in Sri Lanka. Details geven we maar niet.

Zo rond 17.00 uur maken we een wandeling langs het strand. We lopen naar de punt van de baai waar een boeddhistische tempel is. We brengen een bezoek, maar het gesprek met de monk lukt niet. Zijn enige taal is de sinhalese taal en dat is een taal die wij niet beheersen. Tot slot komen we moe maar voldaan aan in een strandrestaurant. Een heerlijk biertje met wat te eten is een goede ‘kroon’ op deze dag. Zo groeien we langzaam naar meer ‘hoogte punten’ in deze MaPaLaNa lustrumjubileumreis.







Geen opmerkingen: