Soms zijn nachten wat korter dan andere nachten. Vandaag in het bijzonder omdat de klok om 2.00 uur naar 3.00 uur is verzet. Oftewel in Israël is de zomertijd begonnen. Daarnaast hebben we een excursie naar Palestijns gebied geboekt. We worden al vroeg verwacht op de ‘meeting point’ bij de YMCA tegenover het bekende King David Hotel. Het is een halfuurtje rijden en we weten nog niet wat de parkeermogelijkheden van onze auto zijn. We zijn gewaarschuwd dat veel parkeergarages einde middag (begin Sabbat) sluiten. En dat je dan zaterdagavond pas weer bij je auto kan. En dat is niet de bedoeling. Dus om 6.10 uur (zomertijd) loopt de wekker af en we gaan snel aan de slag. Ruim op tijd zijn we in de omgeving van het meetingpoint en we vinden een prachtige parkeerplek. Past precies en we staan in een rijtje met andere auto’s. Achteraf blijkt er toch iets verkeerd. Als we aan het einde van de middag weer terug bij de auto zijn hebben we een ‘prent’. Geheel in het Hebreeuws maar overduidelijk lijkt het een parkeerboete of belastingaanslag voor parkeren. Zou deze bij de verhuurmaatschappij automatisch met de creditkaart worden verrekend?
Als we staan te wachten op de plek verschijnt er ook nog wat (5 personen) Japanners. Ook zij hebben dezelfde tour geboekt en dus gaan we vandaag op stap met 7 personen. De voertaal is Engels, dat is wat ons verbindt met de gids en de rest van het gezelschap. Overigens wonen 4 van de 5 Japanners al 3 jaar in London. In een busje worden we naar Palestijns gebied gereden en komt naast de chauffeur ook de gids in het busje. Hij introduceert op zijn wijze de ‘Palestijnse kwestie’ en vertelt over A, B en C gebieden. Het verschil zit hem in de restricties die de Israëlische autoriteiten opleggen. Het is duidelijk dat er slechts sprake is van zeer beperkte vrijheidsrechten van de bewoners. En het wordt ons duidelijk dat de ‘muur’ niet de scheiding is tussen Israël en Palestijns gebied met tussen Palestijns en Palestijn gebied in verschillende statussen.
Ons eerste bezoek is aan het Saba klooster. Het is een Grieks-orthodox klooster in de Kidronvallei in de woestijn van Judea. Jurisdictioneel valt het klooster onder het Patriarchaat van Alexandrië. Het werd in 439 door Sabbas van Jeruzalem gesticht. Tegenwoordig wonen er nog maar twintig monniken, in de zeventiende eeuw waren dat er wel vierduizend. Het is een van de oudst bewoonde kloosters ter wereld. Wandelgangen gesprekken leren ons dat een deel van de huidige monniken om ‘redenen’ min of meer verbannen zijn naar deze plekken. Ze komen ook nauwelijks buiten het klooster! Het is een eenzame maar best mooie plek.
Na het bezoek aan het klooster trekken we naar Bethlehem. Het blijkt vandaag een bijzondere dag te zijn omdat er een marathon wordt gehouden. Gesponseerd door de EU en China is er een groot internationaal feest waar aandacht wordt gevraagd voor de Palestijnse kwestie. Niet alle wegen zijn dit keer toegankelijk voor ons busje. Mede hierdoor moeten we iets verder lopen dan normaal op deze tour. Onderdeel van de tour is een bezoek aan een vluchtelingenkamp. Een kamp met Palestijnen die in 1947 verjaagd en daar opgevangen zijn. E (of hun nageslacht 3e en 4e generatie) er nog steeds leven. Het kamp blijkt iets anders dan wij verwachten. Wij verwachten tenten en tijdelijke accommodatie. De werkelijkheid is een woonwijkje met stenen appartementengebouwen en nauwelijks verschil met de omgeving. In de afgelopen jaren zijn de tenten ‘versteend’ en zijn gebruikelijke voorzieningen gerealiseerd. Ondertussen wordt de grondpacht door de UN betaald. Veel directe UN programma’s op het gebied food, medical en sociale care zijn de afgelopen jaren verminderd en/of afgebouwd. We horen de verhalen aan en we realiseren dat hier sprake is van zeer beperkte vrijheden.
Ook bezoeken we een museum over de Palestijnse kwestie. Het is in het inmiddels overbekende Walled Off Hotel in Bethelem. Enigszins gekleurde informatie geeft ons een beeld van deze zijde van het verhaal. Ondertussen maken we ook kennis met het werk (veel graffiti en thema van verzet) van Bansky zijn zichtbaar. Op enkele openbare plaatsen zijn ook werken van hem te zijn. Hoewel ik hem niet kende blijkt het een wereldberoemde kunstenaar te zijn. Hoewel niemand weet wie het is …? Een Engelsman? Of een Palestijn?
Na een heerlijke lunch is het tijd voor wat religieuze plekjes. We bezoeken de plek waar Jezus is geboren en waar de kribbe heeft gestaan. In 300 is op deze plek een kerk gebouwd. En door verschillende kerkscheuringen zijn het er inmiddels veel meer geworden. De plek waar Jezus is geboren is nu van marmer, maar dat zou vroeger wel anders zijn geweest. Hoewel de gids ook vertelt dat in 300 na Christus is besloten om de kerk te bouwen. Hoe zeker is dat de plek? Mogelijk wel en is alleen de uitstraling veranderd?
Tot slot keren we uit Palestijns gebied terug naar Israel. De grensovergang is eenvoudig en we kunnen direct doorrijden. Zelf onze paspoorten worden niet ingekeken. Toch nog enig vertrouwen in de mens aanwezig? Ruim op tijd zijn we terug en we keren terug naar onze bed en breakfast. Nog even wat relaxen, een hapje eten en lekker chillen op ons terrasje. Vandaag was het circa 32 graden, dus we kunnen tot bedtijd heerlijk buiten zitten.
Als we staan te wachten op de plek verschijnt er ook nog wat (5 personen) Japanners. Ook zij hebben dezelfde tour geboekt en dus gaan we vandaag op stap met 7 personen. De voertaal is Engels, dat is wat ons verbindt met de gids en de rest van het gezelschap. Overigens wonen 4 van de 5 Japanners al 3 jaar in London. In een busje worden we naar Palestijns gebied gereden en komt naast de chauffeur ook de gids in het busje. Hij introduceert op zijn wijze de ‘Palestijnse kwestie’ en vertelt over A, B en C gebieden. Het verschil zit hem in de restricties die de Israëlische autoriteiten opleggen. Het is duidelijk dat er slechts sprake is van zeer beperkte vrijheidsrechten van de bewoners. En het wordt ons duidelijk dat de ‘muur’ niet de scheiding is tussen Israël en Palestijns gebied met tussen Palestijns en Palestijn gebied in verschillende statussen.
Ons eerste bezoek is aan het Saba klooster. Het is een Grieks-orthodox klooster in de Kidronvallei in de woestijn van Judea. Jurisdictioneel valt het klooster onder het Patriarchaat van Alexandrië. Het werd in 439 door Sabbas van Jeruzalem gesticht. Tegenwoordig wonen er nog maar twintig monniken, in de zeventiende eeuw waren dat er wel vierduizend. Het is een van de oudst bewoonde kloosters ter wereld. Wandelgangen gesprekken leren ons dat een deel van de huidige monniken om ‘redenen’ min of meer verbannen zijn naar deze plekken. Ze komen ook nauwelijks buiten het klooster! Het is een eenzame maar best mooie plek.
Na het bezoek aan het klooster trekken we naar Bethlehem. Het blijkt vandaag een bijzondere dag te zijn omdat er een marathon wordt gehouden. Gesponseerd door de EU en China is er een groot internationaal feest waar aandacht wordt gevraagd voor de Palestijnse kwestie. Niet alle wegen zijn dit keer toegankelijk voor ons busje. Mede hierdoor moeten we iets verder lopen dan normaal op deze tour. Onderdeel van de tour is een bezoek aan een vluchtelingenkamp. Een kamp met Palestijnen die in 1947 verjaagd en daar opgevangen zijn. E (of hun nageslacht 3e en 4e generatie) er nog steeds leven. Het kamp blijkt iets anders dan wij verwachten. Wij verwachten tenten en tijdelijke accommodatie. De werkelijkheid is een woonwijkje met stenen appartementengebouwen en nauwelijks verschil met de omgeving. In de afgelopen jaren zijn de tenten ‘versteend’ en zijn gebruikelijke voorzieningen gerealiseerd. Ondertussen wordt de grondpacht door de UN betaald. Veel directe UN programma’s op het gebied food, medical en sociale care zijn de afgelopen jaren verminderd en/of afgebouwd. We horen de verhalen aan en we realiseren dat hier sprake is van zeer beperkte vrijheden.
Na een heerlijke lunch is het tijd voor wat religieuze plekjes. We bezoeken de plek waar Jezus is geboren en waar de kribbe heeft gestaan. In 300 is op deze plek een kerk gebouwd. En door verschillende kerkscheuringen zijn het er inmiddels veel meer geworden. De plek waar Jezus is geboren is nu van marmer, maar dat zou vroeger wel anders zijn geweest. Hoewel de gids ook vertelt dat in 300 na Christus is besloten om de kerk te bouwen. Hoe zeker is dat de plek? Mogelijk wel en is alleen de uitstraling veranderd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten