Historie in Belfast

De tweede dag van de vader-dochter reis. Van Skerries in Ierland naar het Noorden van Ierland. Oftewel van Ierland naar het Verenigd Koninkrijk. Binnenkort dus een tocht van binnen naar buiten de EU! We maken dit historische tochtje van Skerries naar Belfast in 1,5 uur. En de grens van het Verenigd Koninkrijk passeer je bijna ongemerkt. De maximum snelheid is alleen ineens veel langzamer van 80 naar 50. Of misschien is dit wel bijna hetzelfde? En de afritten zijn nog maar 3/4? Overigens rijden de tegenliggers nog steeds rechts.

 Onze eerste doel is het Titanic experience center. In de oude docklands van Belfast is een museum gebouwd dat een herinnering in beeld brengt aan de periode waarin de Titanic gebouwd is. Een attractie waarover wordt gecommuniceerd dat het een 'world leading tourist attraction' is. En inderdaad het is erg mooi. In het museum worden we meegenomen naar het Verenigd Koninkrijk van voor de 1e wereldoorlog. Een periode waar het enorme Britse rijk over de hele wereld lag. Een periode waarin het ook bloeide in Ierland en zeker ook in Belfast. Enorme groei en een bloeiende periode waarin veel ontwikkelingen ontstonden. Een periode waar in Belfast schepen werden gebouwd met immense capaciteiten. Schepen zoals de Titanic! Het museum laat de geschiedenis van het gebied en de scheepsbouw zien. We krijgen een indruk van de omvang en de geweldige prestatie die geleverd is. En in het buitengebied zien we waar de Titanic is gebouwd, in welk dock het schip is afgebouwd. En we zien een film over de zoektocht naar de resten van Titanic. Het schip ligt nog steeds op de zeebodem op ruim 3.000 meter diepte.

Na de docklands gaan we de recente geschiedenis van Belfast bekijken. We brengen een bezoek aan de peace-wall. De nog steeds bestaande muur tussen de protestanten en de katholieken. Oftewel tussen de Engelsen en de Ieren. Het is wel een hele hoge muur, veel hoger dan de Berlijnse muur en de muur op de Westbank! Toch lijkt hier wat vrede in zicht. De doorgangen in de muur zijn open, er is geen bewaking meer en we kunnen ons geheel vrij bewegen. De 'tranen' liggen wel voor het oprapen en het drama van de conflicten voelen we wel. Er is veel onschuldig bloed gevloeid. Goed om dit ook als vader en dochter te beleven. Om zo samen wat te beleven en te zien. Leuk om te doen!

Tot slot zoeken we ons motel op. Opnieuw een motel dat we via Booking.com hebben gevonden. Dit keer is alles wat kleiner en krapper. Maar we redden ons wel. Op loopafstand een lokaal restaurant met prima eten en morgenvroeg staat er vast weer een ontbijt klaar. Het was opnieuw een leuke dag.