Vandaag vertrek ik met Harm en Bob naar Ierland. Al eerder hadden we besloten om met zijn drieën op stap te gaan ter gelegenheid van het afsluiten van het eerste jaar HBO onderwijs van mijn beide zonen. Ik heb een intensief en volgens mij gevarieerd programma uitgewerkt en we hebben er alle drie zin in. Onze Schiphol transfer is dit keer een tweetraps raket. Met de auto naar Abcoude waar een P&R station is. En vervolgens met de trein voor €2,50 per persoon naar Schiphol. Harm is gratis en Bob en ik zijn zo goedkoop omdat we met Harm meereizen. Mooie studentenregeling en zo zie ik de trein ook weer eens van binnen!
Rond de middag zijn we op Schiphol en gaan we inchecken. We vliegen Air Lingues en dus komen we snel in de Ierse stemming. Via internet inchecken is niet gelukt en ook op Schiphol redden we het niet bij de selfservice. Dus ons wacht het wachten in de rij. En dat terwijl we geen ruimbagage hebben. Na enige tijd worden we uit de rij ‘gevist’ omdat we geen ruimbagage hebben en kunnen we bij een desk inchecken waar speciaal voor mensen als ons ruimte is gemaakt. Dus geen koffers en alleen instapkaarten printen. En daarmee krijgen we de toegang tot het Schiphol Shopping Center. Harm was hier nog niet eerder geweest en het is nieuw voor hem. We lopen wat rond en bezoeken de handel voor elektronische speeltjes. Er is een mooie 3D camera van Sony, Bob en ik zien een fantastisch beeld. Harm niet, hij heeft helaas een ooghandicap waarmee hij geen diepte ziet. Hij hoeft dus niet te sparen voor deze camera. We nemen een lunch op Amerikaanse wijze en de hamburgers smaken goed. In Ierland besluiten we vooral Iers eten.
Het instappen verloopt op de gebruikelijke moderne wijze met wachten in de rij, tekort een bagage ruimte voor de handbagage en opproppen in het vliegtuig. Air Lingues vliegt mooi op tijd en we staan heel snel op Dublin Airport. De klok gaat ook een uurtje terug, dus daarom gaat het zo snel. Herz heeft de auto klaar staan en probeert ons nog een grotere aan te smeren. Voor een klein bedragje meer kunnen we een BMW X5 meenemen. Lijkt me niet handig in de stad Dublin, volgens mij alleen maar lastig parkeren. Dus dat doen we niet.
Als we de auto in de garage hebben gevonden starten we met het installeren van de TOMTOM. Helaas mist de sigarettenaansteker en dus het oplaadpunt voor het apparaat. De accu is al heel veel gebruikt dus we hebben 10 minuten te gaan. En daarna gaan we verder op de handbediening. Gelukkig beheerst Bob de vaardigheid van kaartlezen en konden we toch goed de weg vinden.
Aan de linkerkant van de weg scheuren we van het vliegveld naar de stad. Maar vrij snel staan we stil. Dublin is een stad met files. Heel veel files. Eigenlijk één lange file, zeker aan het einde van de middag. De wegen zijn onvoldoende aangepast aan een moderne manier van rijden. Als je rechtsaf slaat moet je wachten op de rij tegemoetkomend verkeer. Links systeem! En de verkeerslichten staan gelijktijdig op groen én rood. Dus feitelijk kunnen maar een paar auto’s per rondje door. En dat veroorzaakt files. Helaas.
Na de incheck bij het Hotel en de ‘afstort’ van de bagage gaan we naar de Docklands. Een voormalig havengebied dat getransformeerd wordt naar een nieuw zakendistrict. Er staan grote nieuwe gebouwen, half afgemaakte gebouwen en restanten van oude havenindustrie gebouwen. In de wijk staat de Dublin-Eye, een reuzenrad. Uiteraard laten we ons wat rondtollen en krijgen daarmee wat zicht op de omgeving. Het is een gebied waarvan ik vaststel dat herontwikkeling is gestart met ambitieuze plannen. Dat een deel is gerealiseerd en het nu stil ligt. De economische recessie heeft toegeslagen. Ik ben erg benieuwd wanneer het wordt afgemaakt. We stellen vast dat hier ’s avonds niets is te beleven en dus gaan we voor het avondeten de binnenstad van Dublin in.
Een kort ritje met de auto en we vinden snel het sfeervolle gebied. TempelBar is the place to be. Het uitgangsgebied met tal van pubs. We vinden snel een prima plek en doen ons tegoed aan een Ierse maaltijd. En uiteraard met een Guinness biertje. Nou biertje? Een pint is een best glas! En na de eerste pub volgt een tweede. Ook gezellig, met een vrolijk life ierse muziekje op de achtergrond. We zijn helemaal in de stemming.
Rond 23.00 uur storten we ons moe, maar voldaan op een bed. Het schijnt dat ik nog wat snurk, maar daar merk ik zelf niets van.
We gaan weer een Ierse start maken. Wassen, aankleden en weer het Ierse ontbijt. Want een ontbijtje kun je het niet noemen. Vervolgens inpakken en wegwezen. Dit keer naar het vissersplaatje Howth, zo ergens tussen Dublin en de luchthaven. Harm geniet van de zonsopkomst en neemt daar hele mooie foto’s van. We lopen wat rond en genieten van alles wat we zien. Een eilandje voor de kust en gewoon een mooi uitzicht en zon. We zien veel palmbomen en ik realiseer met dat het een bijzonder klimaat is. Volgens mij is het er nooit heel koud en ook niet heel warm. En er is vast genoeg water. Dus blijkbaar een klimaat waarin specifieke palmbomen overleven en zelfs groeien! Mooie plaatjes dus.
Aan het einde van de ochtend leveren we de auto in en is er een transfer naar de Terminal. Dit keer kunnen we wel digitaal inchecken en we hebben geen support nodig. En vervolgens via de security check (alles af) door naar het shopping centre. Zoals bijna overal in de wereld is het veel kleiner dan op Schiphol. Maar de elektronicashop ontbreekt niet. Dus we neuzen weer even rond. Ook hier volop keuze in het Apple deel en veel tablets. We kopen niets, niet handig om nu mee te nemen.
