Terug naar huis

Vandaag is het de laatste dag in Addis Ababa. Vanavond om 23.30 uur vertrekt er een KLM toestel van Bole Airport naar Schiphol. Ik heb een ticket en ben inmiddels ingecheckt. Het is de bedoeling dat ik mee ga en het (w)arme Afrika  inruil voor het koude Nederland. Misschien is er in Nederland wel een letterlijk en figuurlijk koud klimaat? Is de Euro er nog? Of moet ik mijn laatste Birr's omruilen voor guldens?  Ik heb er wel zin in om naar huis te gaan. Vanmiddag heb ik mijn schoenen laten poetsen voor 20 Birr en ik was al eerder bij de kapper geweest.  Ik ben dus reisklaar. Ik heb veel beleefd en een bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van een nieuw plan voor  Mary Joy. Vanochtend hebben we met de staf goede afspraken gemaakt over het vervolg.  Op donderdag 22 maart starten workshops, dan wordt ik terug verwacht. Voor nu is het hier even genoeg.

Ik weet dat diverse mensen mijn weblog volgen. Heel leuk. Voor mij is het een manier om mijn ervaringen te verwerken en vast te leggen. En het is gelijktijdig een mooi dagboek met herinneringen. En er zijn diverse mensen die het leuk vinden mee te lezen. Dus 1 + 1 = .. Vast dat er mensen zijn die mijn ervaringen ook persoonlijk willen horen. Prima, vraag me er gerust naar. Je zult vast een enthousiast verhaal horen.  Misschien wil je in een groep de ervaringen delen. Ook goed, stuur gerust een uitnodiging. Ik vind het leuk om erover te vertellen. En misschien kan ik je aansporen om een eigen bijdrage aan dit soort werk te leveren?

Bij mijn afscheid van enkele Ethiopiers begin ik me aan te passen aan de lokale manieren. Wil je weten hoe z’n manier is, vraag het me bij onze volgende ontmoeting. Ik ga je dan als vriend Ethiopisch ontmoeten!

Ik ben reuze benieuwd naar reacties op mijn weblog. Vond je het leuk? Heb je ervan genoten? Heb je trouw meegelezen? Of was het niet waard om mee te lezen? Ik stel je reacties en suggesties erg op prijs. Laat het gerust persoonlijk weten op jan.luursema@planet.nl of als reactie op deze bijdrage.

Waarom ben ik in Afrika?

Het einde van mijn eerste bezoek aan Afrika nadert. Vandaag eerst een bespreking met de lokale consultant over de bereikte resultaten en de voortgang. Dit gesprek is in de ochtend en daarna in de middag een overleg met de Mary Joy staff van het hoofdkantoor. Graag willen we nog iets meer diepgang hebben voor de evaluatie. Omdat we het veldwerk goed hebben gedaan weten we welke vragen resteren. En uiteraard gaan we deze stellen.

Een persoonlijke vraag die zich opdringt is waarom ik hier mee bezig ben? Een vraag die gesteld mag worden en er is zeker een antwoord. Enerzijds heb ik enig avonturiersbloed, dit geeft een aanzuigende werking als dit soort kansen op mijn pad komen. En zoals je kunt lezen op deze weblog is dit aardig gelukt. Anderzijds realiseer ik me dat God alle mensen heeft geschapen. Iedereen mag er zijn zoals hij/zij is. De liefde van Jezus voor de hele mensheid staat daarbij centraal. En ook in Ethiopië wonen prachtige schepselen van God. En er zijn er veel die wat extra aandacht verdienen.  Kijk maar eens naar bijgaande foto. Over deze mensen weet ik iets meer. Mary Joy geeft die aandacht en ik vind het fijn om deze organisatie wat support te geven. Om dit nog beter en doelgerichter te kunnen doen. Helder?

Zowel het ochtend als het middagoverleg is succesvol. Er zijn waardevolle uitwisselingen over de bereikte resultaten en diverse aanvullingen. Samen komen we tot een optimum. Inmiddels is er een mooie powerpoint over de resultaten so-far. Morgen gaan we dit met de Internal Technical Commitee bespreken. Ik heb er het volste vertrouwen in dat de opbrengst van de afgelopen week goed is. Inmiddels is het voorstel voor de uitwerking van het strategisch plan concreet. Hierbij is het de bedoeling dat ik de laatste twee weken van maart opnieuw in Ethiopië ben.

De avond heeft een wat andere besteding. Samen met de program director van Mary Joy bezoek ik het Holland House van Wim Woudenberg. We starten met wat bitterballen en daarna een gewone maaltijd. Ondertussen spreken we verschillende andere gasten. We ontmoeten twee mannen die met de motor onderweg zijn van Utrecht naar Kaapstad. Begin december zijn ze vertrokken en rond eind maart hopen ze in Kaapstad te zijn. Ze lopen twee weken achter op het schema en uit het gesprek blijkt een zeer boeiende reiservaring. Vooral Afrika binnenkomen met de motor bleek een probleem. Ook spreek ik een vrouw die al jaren werkt in de toeristenindustrie. Ze vertelt over de lokale situatie en de kansen en bedreigingen. Na het Holland House gaan we naar een Ethiopiën House. Ook leuk met zang, dans etc. Langzamerhand ben ik helemaal ingeburgerd geraakt. Rond 23.00 uur ben ik in mijn hotel. Nog even de weblog bijwerken en daarna slapen. Morgen is er een hele lange dag. Het is tijd om terug te keren naar Nederland. Naar mijn familie en mijn huis. Ik heb er zin in.