Vandaag de laatste dag IJsland. Na opnieuw een goede nachtrust (dit keer met goede gordijnen zodat het ook nacht lijkt) start onze laatste dag in IJsland. Het is zondag, dus om 7.30 uur IJslandse tijd (9.30 uur Nederlandse tijd) start onze kerk. Via de netbook en wifi op onze hotelkamer leggen we contact met onze eigen vertrouwde Koepelkerk in Arnhem. De technologie doet het goed en Gerben (ouderling van dienst) en Gert (predikant) komen luid en duidelijk door. De muziek is door de lage baudrate wat minder. Dit ligt vast niet aan de kwaliteit van de band ‘Sing It Out’, want die doen het altijd goed. Ook dit hotel heeft een gebruikelijk ontbijtbuffet, met gelukkig koffie. Dit is nodig voor mijn start-up. Bob vergeet bijna zijn zwemtas (moet nog terug na het uitchecken), maar na deze hindernis is onze route helder. Reykjavik uit en naar de Bleu Lagoon.
The Blue Lagoon, Bláa Lónið in het IJslands, is de naam van een geothermaal bad in de buurt vlak bij het vliegveld van IJsland. Het bad, of eigenlijk een meer, ligt in een oud met mossen begroeid lavaveld. Het water heeft een temperatuur van 39 graden Celsius en bevat ongeveer 2,5% zout. Het warme water is een bijproduct van de geothermische elektriciteitscentrale. Het water is rijk aan mineralen, silicaten en blauwwieren dat het een lichtblauwe, bijna opaliscerende kleur geeft. Het bad trekt veel mensen met de huidziekte psoriasis omdat het water een helende werking zou hebben. Na een bezoek van circa 2 uur komen we helemaal genezen uit het bad. We vonden het stoombad wel erg heet, maar de Lagoon was prima.
We toeren nog een ommetje en vroeg in de middag leveren we de auto af bij het verhuurbedrijf. De krassen die erop zaten bij aflevering konden we niet meer vinden, bedekt onder het stof. En we hebben geen deuken toegevoegd, dus zonder schadeclaim zijn we door het bedrijf naar de vertrekhal gebracht. Inchecken was zo gepiept en daarna de gebruikelijke activiteiten van de luchtreiziger. Wachten, wachten, rondhangen, etc. Vervolgens instappen en wegwezen. Wachten, wachten en na een prima vlucht de landing op Schiphol. Wachten, wachten, koffers naar P3 en naar huis. Om 23.30 uur zijn we veilig in Elst aangekomen. Een mooie, prachtige rondreis op IJsland zit op. De middelbare schooltijd van Bob is op een waardige manier afgesloten.
IJsland is echt een prachtig land. Waarom? De natuur! Spuitende geisers, watervallen, ruig landschap met rotsen, maar ook vele warmwaterbronnen. Rij je eerst door uitgestrekte lavavelden, zit je een paar minuten later opeens tussen de kraters. Loop je het ene moment op een zwart strand en vaar je het volgende moment tussen de ijsbergen. IJsland is telkens weer verrassend en dat maakt het land zo leuk. Het is er lekker dunbevolkt, en er is voldoende ruimte. En in juni is het de hele dag licht en is er volop de gelegenheid om daar van te genieten. Ook zin om een keer op IJsland te kijken?
zondag 6 juni 2010
zaterdag 5 juni 2010
Op naar Reykjavík
Vandaag een korte trip. Van Vik terug naar Reykjavík, een afstand van circa 200 km. Na een IJslandse ontbijt met vis vertrekken we naar een een berg die opstijgt uit de zee. Met als doel om de papagaaiduikers te bekijken. Helaas komen we een hek op de weg tegen en kunnen we niet verder. Het is broedseizoen en we mogen na 25 juni terugkomen voor een bezoek. Helaas vandaag geen papagaaiduikers.
We storten is vervolgens op de wegen naar de vulkaan Eyjafjallajökull. Er ligt er veel as op de wegen. Op een weggetje vinden we een busje dat geheel is vastgelopen. Een 4WD biedt de oplossing en trekt het los. Hoog boven de bergen zien we iets van de vulkaan. Uitsluitend een wolk, er komt alleen nog maar stoom uit de vulkaan. En er liggen geen wegen naar boven. We besluiten om ons op het water te richten.
Eerst bezoeken we een mooie waterval in Skógar. En daarna de waterval Seljelandsfoss.Dit een een waterval waar je als toegift achter langs kunt lopen. En er liggen twee caches. Één hebben we gevonden en de ander is voor ons onvindbaar. En voor de helft van de geocachers die deze gezocht hebben ook. Ongetwijfeld voor de gevorderde geocacher en dat zijn wij nog niet. Bij een grote waterval zoeken we nog een cache en we nemen de Travel-Bug die erin zit mee. Misschien volgende week in Barcelona droppen, dan reist deze bug wat km. En dat was de bedoeling van de eigenaar.
Rond 15.00 uur komen we aan in Hotel Cabin. Het hotel blijkt overboekt te zijn en we moeten uitwijken naar hotel Björk. Dit is een iets mooier hotel dat dichter bij het centrum van Reykjavik ligt. En gratis internet-wifi heeft. Hier kunnen we vast goed slapen. We zijn eerst de stad ingegaan. Wat souvenirtjes gekocht..., dit hoort er toch bij. Allemaal made in China! En vervolgens gegeten, we kozen het lamsmenu. Een prima keuze en het was een heerlijk schaapje.
We besluiten de stadwandeling met een bezoek aan de kerk. De Hallgrímskirkja is een kerk in Reykjavik en tevens het hoogste gebouw van IJsland. De ontwerper van de kerk, Guðjón Samúelsson, heeft zich voor het ontwerp van de kerk laten inspireren door de basaltpartijen die te vinden zijn op IJsland. We hebben de moeite genomen om naar de top te gaan en genoten van het uitzicht over Reykjavík. Een hele kleurige stad.
We storten is vervolgens op de wegen naar de vulkaan Eyjafjallajökull. Er ligt er veel as op de wegen. Op een weggetje vinden we een busje dat geheel is vastgelopen. Een 4WD biedt de oplossing en trekt het los. Hoog boven de bergen zien we iets van de vulkaan. Uitsluitend een wolk, er komt alleen nog maar stoom uit de vulkaan. En er liggen geen wegen naar boven. We besluiten om ons op het water te richten.
Eerst bezoeken we een mooie waterval in Skógar. En daarna de waterval Seljelandsfoss.Dit een een waterval waar je als toegift achter langs kunt lopen. En er liggen twee caches. Één hebben we gevonden en de ander is voor ons onvindbaar. En voor de helft van de geocachers die deze gezocht hebben ook. Ongetwijfeld voor de gevorderde geocacher en dat zijn wij nog niet. Bij een grote waterval zoeken we nog een cache en we nemen de Travel-Bug die erin zit mee. Misschien volgende week in Barcelona droppen, dan reist deze bug wat km. En dat was de bedoeling van de eigenaar.
Rond 15.00 uur komen we aan in Hotel Cabin. Het hotel blijkt overboekt te zijn en we moeten uitwijken naar hotel Björk. Dit is een iets mooier hotel dat dichter bij het centrum van Reykjavik ligt. En gratis internet-wifi heeft. Hier kunnen we vast goed slapen. We zijn eerst de stad ingegaan. Wat souvenirtjes gekocht..., dit hoort er toch bij. Allemaal made in China! En vervolgens gegeten, we kozen het lamsmenu. Een prima keuze en het was een heerlijk schaapje.
We besluiten de stadwandeling met een bezoek aan de kerk. De Hallgrímskirkja is een kerk in Reykjavik en tevens het hoogste gebouw van IJsland. De ontwerper van de kerk, Guðjón Samúelsson, heeft zich voor het ontwerp van de kerk laten inspireren door de basaltpartijen die te vinden zijn op IJsland. We hebben de moeite genomen om naar de top te gaan en genoten van het uitzicht over Reykjavík. Een hele kleurige stad.
Update van hotspot
Vanmorgen gewoon opgestaan en opnieuw de natuur aan het bekijken. We zijn momenteel onderweg en hebben een lunch bij N1.Hier is een hotspot dus we gebruiken de verbindingen van Vodafone om de plaatjes op de weblog tot te voegen. Ook hebben we even een album gemaakt met was IJslandfoto's. Als je de verhalen hebt gelezen en de foto's ziet weet je vast wat het is. De link is
http://picasaweb.google.com/jan.roelof.luursema/IJsland2010.
We gaan nu door naar Reykjavik, misschien is in het hotel daar ook een goede toegang tot internet. Dan schrijven we ook over ons bezoek aan de vulkaan. Overigens niet spectaculair, alleen wat stoom. En je kunt niet dichtbij komen anders komt je auto vast te zitten in de as.
http://picasaweb.google.com/jan.roelof.luursema/IJsland2010.
We gaan nu door naar Reykjavik, misschien is in het hotel daar ook een goede toegang tot internet. Dan schrijven we ook over ons bezoek aan de vulkaan. Overigens niet spectaculair, alleen wat stoom. En je kunt niet dichtbij komen anders komt je auto vast te zitten in de as.
vrijdag 4 juni 2010
De aarde met al zijn natuurschoon
Na een ‘lichte’ nachtrust staat ons ontbijt klaar. Broodjes met de gebruikelijke attributen, zoals koffie, jus, jam, kaas, broodjes, etc. Ruim voldoende om ons op gang te helpen, vooral de koffie is voor mij belangrijk. Vandaag een tocht naar het Zuid-oosten, voor ons het verste punt van IJsland op deze reis. We gaan langs de kust helemaal naar het oosten van IJsland waar wij Jökulsárlon bezoeken. En onderweg nog wat andere zaken meepikken.
In wat miezerige weersomstandigheden vertrekken we uit Vik. In dit plaatjes wonen circa 300 inwoners en vannacht waren er dus 2 meer. Er was er zelfs één van 17 jaar, en dat is heel bijzonder. Zijn leeftijdsgenoten wonen allemaal in Reykjavik waar ook al het onderwijs van IJsland is. Dit land telt maar 300.000 inwoners. Onze eerste stop is bij Dverghamrar. Vlak langs de ringweg staat daar een aantal basaltzuilen. Ze zijn meer dan 15 meter hoog en steken uit het landschap zo omhoog. Heel regelmatig gevormd, daar zal vast een verklaring voor zijn. Een eindje verder bezoek we een kleine turfkapel uit de 17e eeuw. Het gebouw is wel heel erg klein en de plaatselijke gemeente bestond dus blijkbaar uit heel weinig mensen. Of is er verschil tussen een kerkgebouw en een kapel?
Vervolgens volgt een lange tocht (90 km) over grote vlakten. Hier begint het weer te verbeteren. Het eerste deel is een grote zwarte zandvlakte die ontstaan is door overstromingen vanuit de vulkaan Vatnajökull. Daarna gaat de tocht verder over lavavlakten. We pikken wat stenen mee, deze worden vast niet gemist. Hebben we gelijk een souvenir voor Oma Luursema. Na al die vlakten naderen we het belangrijkste doel voor vandaag. Enkele gletsjers!
De gletsjerlaguna Jökulsárlón is veruit het mooist. De zon is er inmiddels helemaal bijgekomen. In deze lagune drijven kolosalle ijsbergen. We gaan op een amfibie voertuig de laguna in. Het is een oude auto-boot, ooit door de Amerikanen gemaakt voor de Vietnam oorlog. En blijkbaar ook zeer geschikt om in IJsland toeristen de gletsjerlaguna te laten zien. Deze tocht is duidelijk één van de mooiste punten van IJsland, heel boeiend. We eten wat ijs van een ijsberg. Ook deze kan best door IJsland gemist worden. Dit ijs is héél hard! Het is samengedrukt in de gletsjer en daarmee veel harder dan de ijsklontjes in de ijskast in Elst.
De laguna komt uiteraard uit in de zee. Hier is een zwart strand met ijsschotsen die aanspoelen. Een heel uniek beeld, vanuit het zoute water ligt het ijs op een zwart strand. Ooit gezien? Daarna een pittige wandeling een bergje op. We bezoeken de waterval Svartifall en gelijktijdige is er een uitzicht over de hele grote vlakte voor de kust. Tot slot een lange tocht naar ons Hotel in Vik terug. Over de langste brug van IJsland (ruim 900 meter) en opnieuw over grote vlakten. Met hele rechte wegen. Met nauwelijks verkeer. De cruisecontrole kun je goed gebruiken, zelfs op een 80 km weg hoef je er gedurende 40 minuten niets aan te veranderen. Je komt nauwelijks iemand tegen en mocht er iemand zijn, dan kun je vast zonder meer inhalen. Zo rustig! Zo overzichtelijk.
We eindigen de dag weer in Vik. Waar we ook begonnen. Ons hotel staat op N 63º, 25.108’ en W 018 º, 59.907’, (geheimtaal voor niet GPS-kenners). Dus als je ons vannacht zoekt, dan kun je dit gebouw op google-earth ook vinden. Wie raadt ons kamer nummer? Er is ook een souvenirshop en we gaan op zoek naar een waaier voor Christien. Deze is er niet, in IJsland is het nooit warm. Het wordt vast lastig om er één te vinden. We eten daarna in ons stamkroeg in Vik. Dit keer zalm-lam carpazzio met biefstuk. En een stukje IJslandse taart als dessert. Genoeg om zo direct van inslaap te vallen.
In wat miezerige weersomstandigheden vertrekken we uit Vik. In dit plaatjes wonen circa 300 inwoners en vannacht waren er dus 2 meer. Er was er zelfs één van 17 jaar, en dat is heel bijzonder. Zijn leeftijdsgenoten wonen allemaal in Reykjavik waar ook al het onderwijs van IJsland is. Dit land telt maar 300.000 inwoners. Onze eerste stop is bij Dverghamrar. Vlak langs de ringweg staat daar een aantal basaltzuilen. Ze zijn meer dan 15 meter hoog en steken uit het landschap zo omhoog. Heel regelmatig gevormd, daar zal vast een verklaring voor zijn. Een eindje verder bezoek we een kleine turfkapel uit de 17e eeuw. Het gebouw is wel heel erg klein en de plaatselijke gemeente bestond dus blijkbaar uit heel weinig mensen. Of is er verschil tussen een kerkgebouw en een kapel?
Vervolgens volgt een lange tocht (90 km) over grote vlakten. Hier begint het weer te verbeteren. Het eerste deel is een grote zwarte zandvlakte die ontstaan is door overstromingen vanuit de vulkaan Vatnajökull. Daarna gaat de tocht verder over lavavlakten. We pikken wat stenen mee, deze worden vast niet gemist. Hebben we gelijk een souvenir voor Oma Luursema. Na al die vlakten naderen we het belangrijkste doel voor vandaag. Enkele gletsjers!
De gletsjerlaguna Jökulsárlón is veruit het mooist. De zon is er inmiddels helemaal bijgekomen. In deze lagune drijven kolosalle ijsbergen. We gaan op een amfibie voertuig de laguna in. Het is een oude auto-boot, ooit door de Amerikanen gemaakt voor de Vietnam oorlog. En blijkbaar ook zeer geschikt om in IJsland toeristen de gletsjerlaguna te laten zien. Deze tocht is duidelijk één van de mooiste punten van IJsland, heel boeiend. We eten wat ijs van een ijsberg. Ook deze kan best door IJsland gemist worden. Dit ijs is héél hard! Het is samengedrukt in de gletsjer en daarmee veel harder dan de ijsklontjes in de ijskast in Elst.
De laguna komt uiteraard uit in de zee. Hier is een zwart strand met ijsschotsen die aanspoelen. Een heel uniek beeld, vanuit het zoute water ligt het ijs op een zwart strand. Ooit gezien? Daarna een pittige wandeling een bergje op. We bezoeken de waterval Svartifall en gelijktijdige is er een uitzicht over de hele grote vlakte voor de kust. Tot slot een lange tocht naar ons Hotel in Vik terug. Over de langste brug van IJsland (ruim 900 meter) en opnieuw over grote vlakten. Met hele rechte wegen. Met nauwelijks verkeer. De cruisecontrole kun je goed gebruiken, zelfs op een 80 km weg hoef je er gedurende 40 minuten niets aan te veranderen. Je komt nauwelijks iemand tegen en mocht er iemand zijn, dan kun je vast zonder meer inhalen. Zo rustig! Zo overzichtelijk.
We eindigen de dag weer in Vik. Waar we ook begonnen. Ons hotel staat op N 63º, 25.108’ en W 018 º, 59.907’, (geheimtaal voor niet GPS-kenners). Dus als je ons vannacht zoekt, dan kun je dit gebouw op google-earth ook vinden. Wie raadt ons kamer nummer? Er is ook een souvenirshop en we gaan op zoek naar een waaier voor Christien. Deze is er niet, in IJsland is het nooit warm. Het wordt vast lastig om er één te vinden. We eten daarna in ons stamkroeg in Vik. Dit keer zalm-lam carpazzio met biefstuk. En een stukje IJslandse taart als dessert. Genoeg om zo direct van inslaap te vallen.
donderdag 3 juni 2010
De gouden cirkel
Vandaag de IJslandse gouden cirkel. Oftewel dé hoogte punten op IJsland. Als eerste een bezoek aan Pingvellir. Dit is een hele bijzondere plaats. Hier schuiven de continenten van Amerika en Europa al duizenden jaren uit elkaar. Het is een onderdeel van het Atlantische rif. In Pingvellir zijn hierdoor een aantal kloven ontstaan. Deze kloven zijn ooit (vanaf rond 1000 nc) benut van de eerste vergaderingen van volksvertegenwoordiging. En gelijktijdig werd er recht gesproken, door het deel van de bevolking welke het bezit had. Het is nu een hele vredige plaats en de kloven zijn zeker het bekijken waard.
Na de democratie zijn we naar Geyser gegaan. Één van de hetere plaatsen op IJsland. Heet water borrelt op uit de aarde. Een geothermisch veld met diverse heetwater bronnen. Sommige spuiten al honderden jaren. Één van de geysers geeft zo nu en dan ( 3 – 8 minuten) een spuitwater. Hoogte tussen de 25 en 35 meter. Uiteraard maken we de benodigde digitale herinneringen. Foto’s en video en nu nog even op internet zetten. Net als de honderdduizend andere mensen die daar jaarlijks een bezoek brengt.
De volgende topattractie is koud. Het is de tweetraps waterval Gullfoss. Hier stort heel veel water met groot geweld naar beneden. Over een breedte van bijna 2,5 km gaat het water in een kloof van 70 meter diep. In de boekjes wordt het de mooiste waterval van IJsland genoemd. En we kunnen dat zeker beamen.
Na al deze natuur hoogte punten is het tijd voor religie. We bezoeken één van de oudste christelijke plaatsen in IJsland. Lange tijd geleden (honderden jaren geleden) is in Skalholt een kerk met school gestart. Door monniken uit Ierland. Het was hierdoor heel lang het meeste noordelijkste punt waar Jezus bekend was geworden. Pas veel later is in Denemarken en Noorwegen de naam van Jezus bekend gemaakt. In de ’60 jaren is er een hele nieuwe lutherse kerk gebouwd. Deze kerk hebben we bezocht.
Tot slot op deze dag wat vulkanische ervaringen. We maken een lange tocht door vlakten die gevormd zijn door lava. Het is een zeer ‘maan-achtig’ landschap. En heel stoffig. Een zeer rechte weg brengt ons over de vlakte. Een auto die voor ons rijd wijst de weg. De stof geeft een helder signaal hoe de weg loopt. Gewoon kaarsrecht! Vanuit het binnenland komen we bij de kust uit. We volgen de kust in oostelijke richting. Langs de recent uitgebarsten vulkaan (het is mistig of stoffig) en we komen over de weg die recent weer is gemaakt. Hier was een deel door het smeltwater weggespoeld. Gelukkig is het gemaakt en brengt onze AWD ons zonder problemen verder.
Rond 20.00 uur zijn we in ons hotel. Het is hotel Vik in Vik. Het ligt midden in het gebied waar recent veel as is gevallen. En dat is overal zichtbaar. Ik ga morgen eens kijken of we een potje kunnen meenemen. In het restaurant van het hotel gaan we eten. Opnieuw lam carpaccio. Bob neemt een biefstukje en ik blijf bij het lam. Opnieuw gerookt op locale wijze. Prima eten. De dag is om gevlogen en we hebben veel gezien. Tijd op een tukje te gaan doen. Niet wachten tot het donker wordt, want dan komt er niets van slapen.
Na de democratie zijn we naar Geyser gegaan. Één van de hetere plaatsen op IJsland. Heet water borrelt op uit de aarde. Een geothermisch veld met diverse heetwater bronnen. Sommige spuiten al honderden jaren. Één van de geysers geeft zo nu en dan ( 3 – 8 minuten) een spuitwater. Hoogte tussen de 25 en 35 meter. Uiteraard maken we de benodigde digitale herinneringen. Foto’s en video en nu nog even op internet zetten. Net als de honderdduizend andere mensen die daar jaarlijks een bezoek brengt.
De volgende topattractie is koud. Het is de tweetraps waterval Gullfoss. Hier stort heel veel water met groot geweld naar beneden. Over een breedte van bijna 2,5 km gaat het water in een kloof van 70 meter diep. In de boekjes wordt het de mooiste waterval van IJsland genoemd. En we kunnen dat zeker beamen.
Na al deze natuur hoogte punten is het tijd voor religie. We bezoeken één van de oudste christelijke plaatsen in IJsland. Lange tijd geleden (honderden jaren geleden) is in Skalholt een kerk met school gestart. Door monniken uit Ierland. Het was hierdoor heel lang het meeste noordelijkste punt waar Jezus bekend was geworden. Pas veel later is in Denemarken en Noorwegen de naam van Jezus bekend gemaakt. In de ’60 jaren is er een hele nieuwe lutherse kerk gebouwd. Deze kerk hebben we bezocht.
Tot slot op deze dag wat vulkanische ervaringen. We maken een lange tocht door vlakten die gevormd zijn door lava. Het is een zeer ‘maan-achtig’ landschap. En heel stoffig. Een zeer rechte weg brengt ons over de vlakte. Een auto die voor ons rijd wijst de weg. De stof geeft een helder signaal hoe de weg loopt. Gewoon kaarsrecht! Vanuit het binnenland komen we bij de kust uit. We volgen de kust in oostelijke richting. Langs de recent uitgebarsten vulkaan (het is mistig of stoffig) en we komen over de weg die recent weer is gemaakt. Hier was een deel door het smeltwater weggespoeld. Gelukkig is het gemaakt en brengt onze AWD ons zonder problemen verder.
Rond 20.00 uur zijn we in ons hotel. Het is hotel Vik in Vik. Het ligt midden in het gebied waar recent veel as is gevallen. En dat is overal zichtbaar. Ik ga morgen eens kijken of we een potje kunnen meenemen. In het restaurant van het hotel gaan we eten. Opnieuw lam carpaccio. Bob neemt een biefstukje en ik blijf bij het lam. Opnieuw gerookt op locale wijze. Prima eten. De dag is om gevlogen en we hebben veel gezien. Tijd op een tukje te gaan doen. Niet wachten tot het donker wordt, want dan komt er niets van slapen.
De Eyjafjallajökullk in zicht
Gisteravond hebben we een huisgemaakt diner gehad. We dachten even aan het programma ik vertrek. Gewoon mee-eten met de eigenaar en zijn personeel. Best goed eten (carpaccio, lasagne en ijs aals dessert), en geen eigenaar die gestrest rond loopt. Aan het einde van dag nog even wat rondgelopen en gekeken. Mooi gebied, nog aardig wat gras en ook weidevogels. Daarna in bed. Het tijdsgevoel is nu naar de knoppen. 2 uur tijdsverschil, koffie op de verkeerde momenten en de zon. Het blijft hier licht! Rond 3 uur werden we even wakker, tijd op op te staan? Nee, nog lang niet. Maar licht was het wel. We zijn zo noordelijk dat je de hele dag tot de horizon kan kijken.
En dat konden we vanmorgen. De recent uitgebarste vulkaan Eyjafjallajökullk kunnen we zien. Wel ver, maar toch. De stoomwolken kun je er uit zien komen. Op de foto's is het minder te zien. De digitale camara heeft voor dit soort afstanden zijn beperking. De ogen die God geschapen heeft zijn beter. Hierbij een fototje van onze auto met als je heel goed kijkt de stoomwolken.
Vandaag een forse dagtocht te gaan. We gaan zo ontbijten en daarna naar via Pingvellir naar Geyser, etc. We hopen vanavond weer een update te geven.
woensdag 2 juni 2010
Een lange reis naar Hestheimar
Op de gebruikelijke tijd zijnde 6.45 uur begin iets te piepen. Dat was de wekker. Dit keer niet om aan het werk te gaan maar wel om op te staan. Vandaag start de reis van Bob en mij naar IJsland. Bob heeft alle examens afgerond en verwacht allemaal voldoendes. Er zijn dus meer dan voldoende redenen om een mooie reis te maken.
We kunnen rustig wakker worden, een douche nemen en een ontbijtje. Ons vliegtuig vertrekt pas om 14.00 uur van Schiphol, dus we hebben alle tijd. Rond half negen zijn we echt helemaal klaar, alles ingepakt en gaat het feest beginnen. In de nieuwe Picasso snellen we naar Schiphol. Onderweg nog een wat drinken en de omvang van de files valt mee. Rond 10.00 uur zijn we al op de luchthaven en er is een plaatsje op P3 voor gereserveerd. De creditkaart geeft toegang en de bomen openen zich. Alleen nog een plekje vinden tussen de duizenden auto's. Bob schrijft het rijnummer op, anders wordt het op de terugweg wel erg zoeken.
We zijn te vroeg bij de incheckbalie, dus wachten maar. Deze is pas om 11.00 uur open. Rond 10.59 uur is er nog geen teken van leven en ik vraag me af of het brabantse kwartiertje gaat gelden. Maar we blijken toch op Schiphol, om 11.00 uur komt een vriendelijk dame die ons verder helpt. De zelf uitgeprinte boardingpass blijkt niet goed en we ontvangen een nieuwe. Gelijktijdig raken we van onze koffers af, het gewicht is oké! We kunnen op de terugweg nog gerust wat as meenemen.
We blijven in de schengenzone (IJsland = europa), dus de controles vallen mee. Uitstaande boetes worden niet gecheckt en alleen al het metaal moet af. Bob heeft zijn messen in de koffer, dus ook hier komt het goed. We nemen in de wachttijd een Starbucks (dit kan in Nederland bijna alleen op Schiphol), een hamburgtje bij de concurrent van de baas van Bob en ruim op tijd zijn we bij gate C9. Ook het toestel is ruim op tijd, prachtig! Maar we moeten wel wachten. Om 13.30 uur mogen we naar binnen.
Vervolgens is het weer wachten. We hebben de juiste zitplaats en zetelen ons, uiteraard met de beperkte beenruimte. We vliegen tenslotte en dat is vooral oproppen in een boeingkje. 757-200 in dit geval. Om het goedkoop te houden neemt Icelandair de goedkope startbaan, dus we taxien wat af. En dan gaat tie. Effe loeien, vaart maken en de lucht. Prachtig, het is helder weer en we hebben goed zicht. Al snel komt de kustlijn inzicht en daarna water. Volgens mij bestaat vanuit de lucht de aarde vooral uit water. Dus ik pak een tukje, we gaan vandaag 2 uur missen. In IJsland is het twee uur eerder.
Rond 15.30 uur locale tijd landen we op Keflaf. Prima piloot, hij weet de baan goed te vinden. En tevoren was er een goed uitzicht op IJsland. Wat een natuur, prachtig. het belooft een mooie reis te worden. We worden onthaalt door een chauffeur met ons naambordje en het brengt ons naar Geijser. Het verhuurbedrijf van auto's. Een goede AWD (Nissan, ...) staat klaar. Scheuren maar, zo druk is het op IJsland niet. De maximum snelheid is 80 KM, maar files hebben we nog niet gezien. En dat is een hele verademing.
Na een ritje van circa 150 km komen we op onze eerste bestemming. Midden in de natuur een paarden pension. Met een goede accomodatie voor overnachting. De Hottop staat klaar, dus deze gaan we zo maar eens proberen. Op zijn IJslands. Buiten met een uitzicht in de natuur. Om 20.00 uur wordt een diner klaar gemaakt, door de heer des huises. We zijn reuze benieuwd. Voor dit moment is iedereen weer even op de hoogte van onze belevenissen.
We kunnen rustig wakker worden, een douche nemen en een ontbijtje. Ons vliegtuig vertrekt pas om 14.00 uur van Schiphol, dus we hebben alle tijd. Rond half negen zijn we echt helemaal klaar, alles ingepakt en gaat het feest beginnen. In de nieuwe Picasso snellen we naar Schiphol. Onderweg nog een wat drinken en de omvang van de files valt mee. Rond 10.00 uur zijn we al op de luchthaven en er is een plaatsje op P3 voor gereserveerd. De creditkaart geeft toegang en de bomen openen zich. Alleen nog een plekje vinden tussen de duizenden auto's. Bob schrijft het rijnummer op, anders wordt het op de terugweg wel erg zoeken.
We zijn te vroeg bij de incheckbalie, dus wachten maar. Deze is pas om 11.00 uur open. Rond 10.59 uur is er nog geen teken van leven en ik vraag me af of het brabantse kwartiertje gaat gelden. Maar we blijken toch op Schiphol, om 11.00 uur komt een vriendelijk dame die ons verder helpt. De zelf uitgeprinte boardingpass blijkt niet goed en we ontvangen een nieuwe. Gelijktijdig raken we van onze koffers af, het gewicht is oké! We kunnen op de terugweg nog gerust wat as meenemen.
We blijven in de schengenzone (IJsland = europa), dus de controles vallen mee. Uitstaande boetes worden niet gecheckt en alleen al het metaal moet af. Bob heeft zijn messen in de koffer, dus ook hier komt het goed. We nemen in de wachttijd een Starbucks (dit kan in Nederland bijna alleen op Schiphol), een hamburgtje bij de concurrent van de baas van Bob en ruim op tijd zijn we bij gate C9. Ook het toestel is ruim op tijd, prachtig! Maar we moeten wel wachten. Om 13.30 uur mogen we naar binnen.
Vervolgens is het weer wachten. We hebben de juiste zitplaats en zetelen ons, uiteraard met de beperkte beenruimte. We vliegen tenslotte en dat is vooral oproppen in een boeingkje. 757-200 in dit geval. Om het goedkoop te houden neemt Icelandair de goedkope startbaan, dus we taxien wat af. En dan gaat tie. Effe loeien, vaart maken en de lucht. Prachtig, het is helder weer en we hebben goed zicht. Al snel komt de kustlijn inzicht en daarna water. Volgens mij bestaat vanuit de lucht de aarde vooral uit water. Dus ik pak een tukje, we gaan vandaag 2 uur missen. In IJsland is het twee uur eerder.
Rond 15.30 uur locale tijd landen we op Keflaf. Prima piloot, hij weet de baan goed te vinden. En tevoren was er een goed uitzicht op IJsland. Wat een natuur, prachtig. het belooft een mooie reis te worden. We worden onthaalt door een chauffeur met ons naambordje en het brengt ons naar Geijser. Het verhuurbedrijf van auto's. Een goede AWD (Nissan, ...) staat klaar. Scheuren maar, zo druk is het op IJsland niet. De maximum snelheid is 80 KM, maar files hebben we nog niet gezien. En dat is een hele verademing.
Na een ritje van circa 150 km komen we op onze eerste bestemming. Midden in de natuur een paarden pension. Met een goede accomodatie voor overnachting. De Hottop staat klaar, dus deze gaan we zo maar eens proberen. Op zijn IJslands. Buiten met een uitzicht in de natuur. Om 20.00 uur wordt een diner klaar gemaakt, door de heer des huises. We zijn reuze benieuwd. Voor dit moment is iedereen weer even op de hoogte van onze belevenissen.
dinsdag 1 juni 2010
Wat nemen we mee?
De avond voor vertrek. Dus inpakken. Wat moet er mee? De weersvoorspelling voor de komende dagen is IJslandsweer. Oftewel een beetje droog en een beetje nat. Niet te warm (boven de 16 graden is wel erg hoog) maar de vrieskou is ook niet in de lucht. Dus de trui, jas, parapluie inpakken en niet te vergeten de zwembroek. Voor in de warmwater bronnen. Uiteraard gaat er ook een digitale uitrusting mee. De fotocamara, video, telefoon, GPS apparaat, Netbook en voor alles laders. Anders ontstaan er paniek situaties, en daar is geen noodplan voor.
We vliegen morgen met IcelandAir, dit is ook één van de weinige die vanuit Nederland vliegt. Via internet inchecken is net goed gelukt. We hebben een mooi plaatsje, aan de rechterkant. Dit geeft het mooiste uitzicht op IJsland, althans als het niet bewolkt is. Dit weet je als je boekt bij de juist reisorganisatie, dus de IJslandspecalist!
We vliegen morgen met IcelandAir, dit is ook één van de weinige die vanuit Nederland vliegt. Via internet inchecken is net goed gelukt. We hebben een mooi plaatsje, aan de rechterkant. Dit geeft het mooiste uitzicht op IJsland, althans als het niet bewolkt is. Dit weet je als je boekt bij de juist reisorganisatie, dus de IJslandspecalist!
Abonneren op:
Posts (Atom)