De aarde met al zijn natuurschoon

Na een ‘lichte’ nachtrust staat ons ontbijt klaar. Broodjes met de gebruikelijke attributen, zoals koffie, jus, jam, kaas, broodjes, etc. Ruim voldoende om ons op gang te helpen, vooral de koffie is voor mij belangrijk. Vandaag een tocht naar het Zuid-oosten, voor ons het verste punt van IJsland op deze reis. We gaan langs de kust helemaal naar het oosten van IJsland waar wij Jökulsárlon bezoeken. En onderweg nog wat andere zaken meepikken.

In wat miezerige weersomstandigheden vertrekken we uit Vik. In dit plaatjes wonen circa 300 inwoners en vannacht waren er dus 2 meer. Er was er zelfs één van 17 jaar, en dat is heel bijzonder. Zijn leeftijdsgenoten wonen allemaal in Reykjavik waar ook al het onderwijs van IJsland is. Dit land telt maar 300.000 inwoners. Onze eerste stop is bij Dverghamrar. Vlak langs de ringweg staat daar een aantal basaltzuilen. Ze zijn meer dan 15 meter hoog en steken uit het landschap zo omhoog. Heel regelmatig gevormd, daar zal vast een verklaring voor zijn. Een eindje verder bezoek we een kleine turfkapel uit de 17e eeuw. Het gebouw is wel heel erg klein en de plaatselijke gemeente bestond dus blijkbaar uit heel weinig mensen. Of is er verschil tussen een kerkgebouw en een kapel?

Vervolgens volgt een lange tocht (90 km) over grote vlakten. Hier begint het weer te verbeteren. Het eerste deel is een grote zwarte zandvlakte die ontstaan is door overstromingen vanuit de vulkaan Vatnajökull. Daarna gaat de tocht verder over lavavlakten. We pikken wat stenen mee, deze worden vast niet gemist. Hebben we gelijk een souvenir voor Oma Luursema. Na al die vlakten naderen we het belangrijkste doel voor vandaag. Enkele gletsjers!

De gletsjerlaguna Jökulsárlón is veruit het mooist. De zon is er inmiddels helemaal bijgekomen. In deze lagune drijven kolosalle ijsbergen. We gaan op een amfibie voertuig de laguna in. Het is een oude auto-boot, ooit door de Amerikanen gemaakt voor de Vietnam oorlog. En blijkbaar ook zeer geschikt om in IJsland toeristen de gletsjerlaguna te laten zien. Deze tocht is duidelijk één van de mooiste punten van IJsland, heel boeiend. We eten wat ijs van een ijsberg. Ook deze kan best door IJsland gemist worden. Dit ijs is héél hard! Het is samengedrukt in de gletsjer en daarmee veel harder dan de ijsklontjes in de ijskast in Elst.

De laguna komt uiteraard uit in de zee. Hier is een zwart strand met ijsschotsen die aanspoelen. Een heel uniek beeld, vanuit het zoute water ligt het ijs op een zwart strand. Ooit gezien? Daarna een pittige wandeling een bergje op. We bezoeken de waterval Svartifall en gelijktijdige is er een uitzicht over de hele grote vlakte voor de kust. Tot slot een lange tocht naar ons Hotel in Vik terug. Over de langste brug van IJsland (ruim 900 meter) en opnieuw over grote vlakten. Met hele rechte wegen. Met nauwelijks verkeer. De cruisecontrole kun je goed gebruiken, zelfs op een 80 km weg hoef je er gedurende 40 minuten niets aan te veranderen. Je komt nauwelijks iemand tegen en mocht er iemand zijn, dan kun je vast zonder meer inhalen. Zo rustig! Zo overzichtelijk.

We eindigen de dag weer in Vik. Waar we ook begonnen. Ons hotel staat op N 63º, 25.108’ en W 018 º, 59.907’, (geheimtaal voor niet GPS-kenners). Dus als je ons vannacht zoekt, dan kun je dit gebouw op google-earth ook vinden. Wie raadt ons kamer nummer? Er is ook een souvenirshop en we gaan op zoek naar een waaier voor Christien. Deze is er niet, in IJsland is het nooit warm. Het wordt vast lastig om er één te vinden. We eten daarna in ons stamkroeg in Vik. Dit keer zalm-lam carpazzio met biefstuk. En een stukje IJslandse taart als dessert. Genoeg om zo direct van inslaap te vallen.