Een dag met 30 uur, terug naar huis

Vandaag wordt een lange dag. Voor mij gaat 7 mei 2017 de geschiedenis in als een dag met 30 uur. Zomaar een dag waarop je langer leeft.  Hoe kan dat? Omdat ik van Hong Kong naar Amsterdam vlieg en daarmee 6 tijdszones verder ga. Enkele dagen geleden ergens op 4 en/of 5 mei heb ik er in één nacht ook 6 uur ‘verloren’.  Het  gemiddelde blijft dus nog steeds op 24 uur.


Maar eerst wat formele handelingen. Opstaan, wassen, ontbijt en uitchecken. Het Best Western Hotel op Hong Kong Island heeft het gebruikelijk Chinese ontbijtmenu, in een restaurant ergens op de 6e verdieping. Voor Hong Kong begrippen is dat beneden. Er is voldoende te eten, eigenlijk voor mij teveel keus en uiteraard koffie om echt wakker te worden. Daarna even terug naar mijn kamer op de 37e verdieping (wat een uitzicht) en daarna uitchecken op de 3e verdieping. Op naar de airport transfer, die uiteraard op straatniveau vertrekt.

Keurig op tijd staat de bus klaar. Het wordt een fantastische rit door Hong Kong. Bij verschillende hotels worden cliënten opgehaald en daarmee wordt het een prachtige stadstour. We rijden eerst langs vele voornamelijk hoge gebouwen op Hong Kong Island. Eerder was ik daar in 1984 en leek het me toen al vol. Sinds dat moment blijkt er toch nog heel veel bijgebouwd! Op vele plaatsen zijn toch weer nieuwe gebouwen gerealiseerd en uiteraard allemaal in hoogbouw.  Op Wikipedia staat dat de bevolkingsdichtheid er 16.390 mensen/km2 wonen. (In Nederland 409 personen/m2).

Na de rit door Hong Kong Island gaan we via een tunnel naar Hong Kong Kowloon. Ook een heel intensief volgebouwd gebied. De bevolkingsdichtheid van dit gebied is nog veel groter en bedraagt 44.000 personen/km2.  Oftewel voor iedere inwoner is er 22 m2 grond, best weinig toch? Eigenlijk is het gewoon allemaal beton, beton en nog eens beton. En voor al deze mensen zijn natuurlijk ook winkels, kantoren, sportvoorzieningen, etc. etc. De busrit laat me ook een gedeelte van dit stadsdeel zien en vervolgens rijden we over snelle wegen richting het ‘nieuwe’ vliegveld. Bij mijn vorig bezoek lag het vliegveld nog midden in de stad (deze is nu volgebouwd) en er is buiten de stad een compleet nieuwe luchthaven gebouwd. Een snelweg brengt ons daar naartoe. Ondertussen zien we glimpen van de nieuwe brug die er gebouwd wordt over de monding van de Pearle-rivier.  Deze langste brug van de wereld (50 km) gaat bestaan uit 3 grote hangbruggen, waarvan de langste een afstand van 460 meter overbrugd. Oftewel een mega-project. Naar verwachting 2018/2019 gereed.

Ruim op tijd ben ik op de luchthaven. Inchecken is niet nodig ik had me al digitaal aangemeld en ruimbagage heb ik niet. Alle tijd voor een bakkie koffie met wat lekkers. Ik ga op zoek naar de SkyTeam Lounge waar het prima wachten is. Ook daar staat weer een compleet buffet klaar en ik maak gebruik van een klein deel daarvan. Het koffieautomaat is daar voor mij een vrij belangrijk onderdeel van. Om 11.30 uur is het tijd voor boarding en krijg ik mijn eerste thuisgevoel. Een gastvrije ontvangst in het Nederlandse door ‘onze’ blauwe trots. Ik vind mijn weg naar stoelnummer 73A, op de verdieping,  waar ik me de volgende 11 uur moet zien te vermaken. Het Nederlandse krantje ligt voor mij klaar en met een tablet met het boek ‘Judas’ van Astrid Hollleeder gaat dat vast lukken. En de inwendige mens wordt goed verzorgd door de medewerkers van de KLM. De captain geeft nog even een persoonlijke toelichting op het vluchtplan (goed te weten wie er aan de knuppel zit). We nemen de noordelijke route over Mongolië.  Als ik ooit  de zijderoute ga rijden zal ik even omhoog kijken of er een KLM toestel overkomt en zwaaien!

Ruim op tijd landt de Boeing 747 op Schiphol. Betty, Christien en Diederik staan me op te wachten en daarmee wordt het een hele gezellige autoreis naar Elst. Ik ben weer thuis. Het was een mooi avontuur en ondertussen heb ik een mooie opdracht voor MaPaLaNa gescoord. Moet ik misschien toch wat Chinese woorden gaan leren?

Verschillende China’s en een formeel moment

Goed geslapen! Was ook wel even nodig na zo'n drukke dag. Maar ook vandaag is er weer een fors programma af te werken. Mijn allereerste behoefte is een ontbijt en dus ga ik naar het restaurant op de 2e bouwlaag. Er is een ontbijtbuffet, handig voor als je de chinese taal niet eigen bent en ook de bediening weinig begrijpt van de talen die ik spreek. Ik kan gewoon pakken wat ik voor dit ochtendmoment eet- en drinkbaar vindt. Een croissant met lokale jam, een broodje met ei en uiteraard een bakkie koffie. Alles is er wat ik nodig heb. Overigens is er veel meer, je kunt op dit vroege tijdstip van de dag een complete maaltijd nuttigen in het hotel. Niets voor mij.

  Nadat de maag gevuld is ga ik op lokale verkenning. Ik heb een ochtendwandeling op het programma gezet, omdat ik ZhuHai verder wil verkennen. Hoe leven en wonen de mensen in dit deel van China? Ik ga een wandeling van circa 2 uur maken. Gewoon ontdekken hoe het leven op zaterdagmorgen is en ondertussen een geocache zoeken en vinden. Het valt mij op dat de auto’s die ik zie rijden gemiddeld toch iets groter zijn dan in Nederland. Daarnaast valt op dat er veel geld is, want er rijden veel auto’s van het merk Porsche, BMW, Mercedes, Audi, etc. En van de Japanse/Koreaanse merken valt mij op dat het vooral de grotere en duurdere uitvoeringen zijn. Toch een heel ander straatbeeld dan 33 jaar geleden in Shenzhen!

Mijn zoektocht naar een geocache mislukt. Niet gevonden en dus de trackable die ik speciaal heb meegenomen komt weer terug naar Nederland. Jammer maar helaas. Ik sluit mijn wandeling af aan het strand met een cappuccino en iets te eten. Daarna nog even langs  supermarkt waar ik zelf mijn lunch heb uitgezocht. Wel zo handig, want ik heb geen zin om mij uitputtend te verdiepen in een chinese lunchkaart.




Vanmiddag is het hoogtepunt van de reis gepland. Ik ga op bezoek bij Huamao Industrial Group om het voorstel dat ik heb gemaakt te bespreken. Ik heb een ontmoeting met de CEO en de vice General Manager. Ik krijg een uitleg wat het bedrijf allemaal doet. Een groot deel van de activiteiten bestaat uit projectontwikkeling in het vastgoed. Enerzijds risicodragend door de aankoop van grond en de verkoop van ‘luxe’ woningen en anderzijds als bouwer in opdracht van overheid en particuliere opdrachtgevers. Daarnaast wordt handel gedreven. Het is een mooi bedrijf dat volop bruist van activiteiten in het moderne, marktgerichte China. En voor de excellente medewerkers willen ze graag een leuke reis naar Nederland. Mijn voorstel dat gericht is op Inspireren en Verbinden en een aantrekkelijk toeristisch programma sluit goed aan. Oftewel we tekenen de opgestelde voorstellen en daarmee heeft MaPaLaNa zijn eerste opdracht uit China. In Chinese governance betekent dit dat de regering het nog moet goedkeuren voordat het geld naar Nederland overgemaakt wordt. De verwachting is dat dit circa 3 weken doorlooptijd kost. Oftewel er is een mooie overkomst gesloten en we spreken de hoop uit dat er nog veel mooie samenwerkingen op volgen.

Alles lukt en ik vaar naar Hong Kong/Macou Port. Waar zou deze haven in Hong Kong zijn? Erg bekend ben ik er niet. Een hotel heb ik er niet geboekt. Waar kan ik slapen vannacht. Een klein avontuur. Bij aankomst nog even door de douane en ik beland in een grote shopping mall. Ik zoek toeristische informatie, maar helaas deze is nergens te vinden. Hoe kan ik het vervolg aanpakken? De oplossing is de McDonald! Wat eten en gelijk met Free-Wifi aan de slag om te bezien waar ik kan slapen en hoe ik morgen naar het vliegveld kan komen. En Hong Kong is anders dan China en dus kan ik gelukkig google weer gewoon gebruiken. Ik vind waar ik ben, ik zoek een hotel met een airport-transfer en wil graag op Hong Kong Island slapen. Daar wil ik graag nog even rondkijken. Zou er veel veranderd zijn naar 33 jaar?


Ik ga met de taxi naar het gevonden hotel en met een beetje onderhandelen krijg ik een mooie kamer op de 37e verdieping. Mooi plekje, ook ’s avonds. Prachtig uitzicht op het levendige Hong Kong, ook in de avonduren. En uiteraard benut ik alle mogelijkheden die er zijn. Oftewel ik ga nog even op stap en maak een wandeling door Hong Kong. Let op, links rijden (voormalig Brits). Veel dubbeldekkers, ook trams en heel veel licht, shops, reclame, drukte, … Het is prachtig om hier nog even beschouwend rond te lopen. Het is nog steeds een hele drukke stad met heel veel hoogbouw. En zelfs op zaterdagavond om 22.30 uur is het nog erg druk. Leuk om mee te maken, hoewel ik er niet zou willen wonen.

Inmiddels is het laat op de avond. Op mijn hotelkamer geniet ik nog even van het uitzicht, een biertje en ondertussen schrijf ik deze weblog. Met uitzicht op de ‘lichtbak’ Hong Kong met aan de overkant Kowloon. Het is tijd om te gaan slapen. Morgen is weer een drukke dag, het is de bedoeling dat ik terugkeer naar Nederland.  

Lees meer over de volgende dag

Lees meer over de vorige dag

Meer over MaPaLaNa

Na 33 jaar terug in China, een nieuw avontuur

Een nieuw avontuur, lees je mee? Enige weken geleden ben ik benaderd door een bedrijf uit China. Een beursgenoteerd bedrijf dat actief is in projectontwikkeling en handel, en gevestigd is in ZhuHai. Zij waren op zoek naar een bedrijf dat een excursie in Nederland kan en wil organiseren voor de excellente medewerkers en enkele externe relaties. Er lag een eenvoudige vraag: is dat iets voor MaPaLaNa? Met de kernbegrippen Inspireren en Verbinden had ik daar geen twijfel over, leuk! Een emaildialoog kwam op gang, een telefoongesprek, een contractvoorstel, wat aanpassingen en er was best een klik. Een mogelijke deal ligt op tafel om  280 chinezen in Nederland ontvangen, beste een leuke opdracht toch? Om tot een zakelijke deal te komen hoort daar natuurlijk ook een ontmoeting bij en het ‘tekenmoment’. Oftewel op naar ZhuHai, aan de monding van de Pearle Rivier, op 70 minuten varen van Hong Kong Airport. De laatste onderhandelingen en naar ik hoop het tekenen van een overeenkomst. En daarvoor is een tocht naar China nodig, daar is dit bedrijf gehuisvest.

Donderdag 4 mei is het zover, ik heb een korte trip naar China voorbereid. Met de trein naar Schiphol en met een vlucht van de KLM rechtstreeks naar Hong Kong. Voor mij terug naar Hong Kong, waar ik  in 1984 voor het laatst geweest ben. Toen nog een Britse kroonkolonie en nu een onderdeel van China. Er is vast veel veranderd in dit gebied. Ben jij er wel eens geweest? De Chinese maatschappij heeft zich in de vaart der volken ontwikkeld en inmiddels zijn er 1,4 miljard, best veel, Circa 20% van de wereldbevolking is daarmee Chinees. En het bruist van economische activiteiten.

Omdat het een tripje van slechts enkele dagen is hoort daar wat comfort bij, dus zoals KLM het noemt een reis met World Businessclass. Een heerlijk driegangenmenu met een maissoep, Ierse Beef en een kaasplankje. Uiteraard een heerlijk wijntje en daarna een tukje doen. Er is genoeg voetenruimte - flatbed- zoals dat heet, oftewel bijna een gewoon bed. Alleen bij de voeten iets smaller, maar toch nog best redelijk geslapen. Een voorspoedige reis brengt mij in 11 uur naar Hong Kong. En zoals gebruikelijk een Bolshuisje vlak voor de landing. Op het vliegveld van Hong Kong moet ik overstappen bij de Skypier op de Ferry naar ZhuHai, een bootreis van slechts 70 minuten. Ik reis first-class en ben de enige aan boord in deze klasse (toch nog communistisch?), dus alle window-seats mag ik gebruiken. En ik krijg ook nog een miniworstenbroodje, banaantje en jus d’orange. Prima service.

Keurig op tijd kom ik aan in de haven van ZhuHai. Daar is nog één probleem te overwinnen. Bijna iedereen verbaast zich erover dat ik vooraf geen visum heb geregeld. Bij de douane kom ik er ook niet direct door! Er schijnt tussen de ferry en de douane nog een politiepost te zijn. Dus op zoek naar een oplossing en het lukt. Voor een gering bedrag lukt het me een visum voor 3 dagen toegang tot ZhuHai te regelen. Weer een bladzijde vol in mijn paspoort (mooie plakkerd) en ik kan weer verder, China in. En mijn contactpersoon Richard, bij het Chinese bedrijf staat mij inderdaad op te wachten. De e-mails en het telefoongesprek waren geen ‘fake’, ze bestaan echt. En ik ben na 33 jaar opnieuw in China.

Eerst naar het hotel, even opfrissen. Dat is wel nodig naar zo’n lange reis. In dit deel van China zijn prachtige en prima hotels. Voldoende sterren voor kwaliteit, hoogstens spreken ze de talen wat minder. Gelukkig heb ik Richard en dus gaat het inchecken soepel en ik lig snel ontspannen in bed. Even bijkomen van de reis! Ik was nog wat overdressed, het is hier 30 graden en de palmbomen groeien goed. De korte blouse kan aan, maar er zijn weinig Chinezen die een korte broek dragen. Het jasje en dasje kan gerust thuisblijven.


Rond 16.00 uur is ons eerste overleg. Ik leer Richard en zijn assistente verder kennen en bespreek veel details uit het contract. Ik neem ze mee in mijn voorstellen en we bespreken verschillen in cultuur, eten en shoppen. Ik geef  verder toelichtingen en onderbouwing van de gemaakte keuzes in mijn voorstellen en op enkele onderdelen passen we de contracten aan. Na 2,5 uur bespreking is het gelukt de eerste ronde af te ronden. Richard en ik zijn tevreden. We bespreken de verdere gezamenlijke plannen om te komen tot afrondingen. Morgen word ik om 14.30 uur in mijn hotel opgehaald en heb ik een ontmoeting met de CEO en de CFO. Het is de bedoeling om elkaar nog beter te leren kennen en de contracten te tekenen. Vervolgens moet de Chinese overheid nog goedkeuring geven voordat definitieve bekrachtiging en betaling aan mij kan plaatsvinden.

Tot slot nog een wandeling langs het water. Het is vrij warm, maar toch wel lekker om nog even te wandelen. Een tocht naar het overbekende vrouwenbeeld in het rivierwater (een soort lokale zeemeermin als in Kopenhagen).  Leuk en druk plekje, maar of het nu echt zo bijzonder is?
Het avondeten is nog wel even een probleempje. Een groot deel van het  personeel in de restaurants blijkt alleen chinees te spreken en ook de menukaarten zijn hier alleen in het chinees. Dit is een taal die ik geheel niet spreek, jij wel? En als je zelfs niet weet wat ‘ja' en 'nee' in het chinees is heb je een probleem te gaan om eten te krijgen. De roomservice-kaart in mijn hotel biedt de oplossing. Op de kaart staan de etenswaren in het Engels en Chinees. En met deze kaart kan ik aanwijzen dat ik beef, groenten, noedels en een biertje wil. Het lukt, ik hoef niet hongerig naar bed. Mijn eerste ‘tweedaagse’ van dit nieuwe avontuur zit erop. Morgen hopelijk de ondertekening en nu eerst een goede nachtrust.