Naar Stifftung Liebenau

Vanaf 6.00 uur staat het ontbijt klaar. De staf van het hotel is er speciaal vroeg voor opgestaan. We doen ons te goed aan het vele lekkers. In zo’n situatie eet ik vaak meer dan gebruikelijk. Gelukkig voor mijn gezondheid niet iedere dag.
 

We hebben een lange busreis te gaan. Om 6.30 uur vertrekken we voor de lange zit naar het zuiden van Duitsland. Een rit met mooie vergezichten en zo hier en daar sneeuw. Het eerste stuk is een weg met hindernissen. We moeten achteruit omdat een geparkeerde auto de weg te smal maakt voor de bus. We nemen een viaductje van 3.50 m1 met een bus van 3.55 m1. Dit kan, door wat luchtdruk uit de veren te laten lopen. Maar na wat hindernissen komen we op de snelweg en draaien we de noodzakelijke km’s weg. Een vroege lunchstop voorkomt dat we lang in de file staan (dankzij TomTom traffic-info).  Om 13.59 uur (1 minuut te vroeg) komen we aan bij de Stifftung Liebenau. Als we uitstappen klinken de kerkklokken.

We krijgen een toelichting op het gedachtengoed van de instelling. De historie van de stichting is oud en er zijn veel verschillende accommodaties van waaruit gewerkt wordt. Integratie in de maatschappij is een belangrijk issue voor de stichting. Één van de woonvormen waarmee gewerkt wordt is ‘Lebensräume für Jung und Alt’.  Het is een woonvorm waarbij verschillende generaties samen leven en elkaar waar mogelijk support in het leven geven. Het is een woonvorm die over verschillende bouwblokken gespreid kan zijn. De rondleiding in het MehrgenerazionHaus in Ravenstein geeft een duidelijk beeld.
Er zijn diverse algemene voorzieningen, café, kinderopvang, etc. In het concept is een coördinator aangesteld die vooral verbindingen maakt en zoekt. Veel van de activiteiten worden door vrijwilligers / bewoners verzorgd. We krijgen een goede indruk van het concept en de kracht zit hem in de verbinding. We zien en ontmoeten energieke mensen en er lijkt zeker waarde in de verbindingen. Het is boeiend hoe je wederkerigheid kan organiseren tussen generaties, hoe meer festiviteiten hoe meer wederkerigheid!

We gaan overnachten in Konstanz, en dan moeten we naar de andere kant van het Bodenmeer. Een pontje gaat ons in 20 minuten naar de overkant van het meer brengen. Het einde van de dag nadert en we kunnen nog net met het laatste beetje licht overvaren. Het is mistig en dit geeft een zeer bijzonder (en best wel koud) gevoel.
We overnacht in Hotel Halm, het is een hotel uit 1874. Gelukkig is het regelmatig gerenoveerd en is het nog steeds een prachtig hotel. Ook het eten is er goed. Op straat is het druk, het is ‘Schwäbisch-alemannische Fastnacht’. Oftewel verkleed indrinken voor het carnaval. Na het diner maken we een korte wandeling door de stad. Het is druk en er zijn veel dronken mensen. Mijn vooroordeel over het carnaval wordt opnieuw bevestigd. Dit is niet mijn feest.