Onze Oosterburen

Vroeg op, om 5.45 uur gaat de radio aan. Het is tijd om op te staan en na wat procedures zoals wassen, scheren, aankleden, ontbijt, inpakken te vertrekken. Vanaf Elst naar Eindhoven is een uurtje rijden en zonder enige file ben ik ruim op tijd op het meeting point. Het is een grote parkeerplaats bij  Eindhoven, een plek waar mijn auto achterblijft.

Rond kwart voor acht komt er een mooi ‘busje’, of mogelijk met andere woorden een VIP-coach, het terrein oprijden. We hebben vervoer geregeld waar je goed in kunt ‘communiceren’ . Oftewel een bus met zithoekjes voor 4 personen die bestaan uit 2 x 2 stoelen en een tafel. We gebruiken de groepsdynamiek om na ieder bezoek een nieuwe setting te laten ontstaan. En daarmee ontstaan veel persoonlijke contacten en uitwisselingen over tal van onderwerpen.
Alle deelnemers weten de plek tijdig te vinden. Zoals altijd met dit soort reizen is er één persoon aan de late kant, maar dat deert ons plezier niet. Rond 8.15 uur draaien we de snelweg op richting Duitsland.

Onze eerste bezoek is in Krefeld bij het SeniorenZentrum. Een busreis van circa 1,5 uur.
Na een voorspoedige reis komen we aan bij het centrum. Na het verhelpen van wat technische problemen (beamer-laptop werkt niet) krijgen we een presentatie over dit centrum. Frau Silke Nachtwey vertelt ons over het Eden-Alternative en neemt ons mee in de visie. Een belangrijk element hierin is dat er goed voor het personeel gezorgd wordt. Het levensverhaal speelt hierin een grote rol en het resultaat is dat de medewerkers goed voor de cliënten kunnen zorgen. Het resultaat is een zeer grote klanttevredenheid en medewerkerstevredenheid. Na afloop van de presentatie is er een rondleiding door het gebouw. We zien geen relatie tussen de tevredenheid van de bewoners en de kwaliteit van de faciliteiten. Blijkbaar wordt deze grotendeels bepaald door de aandacht die bewoners krijgen van het personeel. We leren hiermee dat aandacht van medewerkers voor cliënten een zeer groot aandeel in de tevredenheid over de dienstverlening is.

Ons tweede bezoek brengt ons naar Essen. We bezoeken het Bertha Krupp Haus. Deze locatie is recent gerealiseerd en omvat een concept van kleinschalig groepswonen. Er is een eenvoudige lunch en vervolgens worden we rondgeleid door het gebouw. Het is een degelijk opgezet gebouw en het geheel geeft een behoorlijk ‘klinische’ indruk. Duitse degelijkheid waarbij het naar mijn opvatting nog wel zoeken is naar het inbrengen van sfeer. Of hebben wij als Nederlanders een ander gevoel voor ‘huiselijkheid’? We begrijpen dat deze kleinschalige opzet voor Duitsland behoorlijk innovatief is, en dat het dus ook nog zoeken is naar de juiste vorm. In de kelder blijkt een verwarming te staan die op houtpalets wordt gestookt. Een mooi concept die naar we begrepen hoog scoort in de duurzaamheidsscore. Hoewel het gebouw niet energieneutraal is blijkt dat er wel bewust over energie is nagedacht.

Vervolgens bezoeken we de Johanniskirchgaerten in Essen. Dit is een stadsvernieuwingsproject dat door de woningcorporatie is gerealiseerd. Oude flats zijn afgebroken en nieuwe complexen zijn gerealiseerd. In deze complexen is ruimte voor diversiteit van wonen met als doel dat verschillende generaties aangetrokken worden. Centraal in het plan is een grote groene ruimte waar in ook een plek is voor kinderen om te spelen en te bewegen. Het idee van ‘meergeneratie-wonen’ is makkelijker opgeschreven dan uitgewerkt. Het zoeken naar de meerwaarde blijkt nog best een zoektocht te zijn. Opvallend detail zijn brede galerijen met ‘besloten’ ruimte voor ontmoeting en bergingen. Een mooie combinatie van verkeersruimte die nuttig besteed wordt. Je moet het zien om het te begrijpen!

Na drie bezoeken gericht op zorg en wonen is het tijd voor een creatief bezoek. Het Unperfecthaus blijkt een bezoek zeker waard. Hier is het niet perfect en er is vooral ruimte voor creatieve ontwikkeling. Met een geheel nieuw businessconcept wordt er ruimte geboden aan ontplooiing van schilders, musici, beeldenaars, stylisten, mode ontwerpers, etc. etc. In een oud klooster is ruimte voor vele vormen van ontplooiing en ontmoeting. We laten het over ons heenkomen en de reacties blijken verschillend, zoals je kan verwachten op de beoordeling van het creatieve expressie. Het biedt in ieder geval een mooie ruimte voor (jonge) kunstenaars en nieuw economisch denken. Sommigen in de groep zijn geïnspireerd, anderen geheel niet.

Moe, maar voldaan bereiken we ons hotel. Een biertje, wat eten met een wijntje en natuurlijk de uitwisseling van gedachten zijn het verdere dagprogramma. Een avondwandeling naar een uitgangsgebied aan de haven is een mooie voorbereiding op de nacht. Het is tijd om ‘onder de vette lappen’ te gaan.