Ons ontbijtpakketje wordt om 5.40 uur op onze kamer gebracht. We gaan vandaag erg vroeg op pad, we gaan namelijk naar World’s End. In het Horton Plains National Park gaan we een wandeling maken en dan komen we bij het einde van de wereld! Samen met Wolter en de inmiddels ook gearriveerde zus (Ineke), zwager (Pieter) en nicht (Jiska) gaan we samen op pad. Het gaat vast een leuke dag worden.
Om 6.00 uur staat onze jeep klaar, instappen maar! Een tocht van bijna één uur en een heleboel hobbels verder brengt ons bij het de ingang van het park. Uiteraard moeten we dokken, buitenlanders 2.000 rupies – Sri Lankanen 120 rupies, er is enig verschil. Van de buitenlanders moeten ze het hebben. Horton Plans National Park is een aan weer en wind blootgestelde hoogvlakte op ongeveer 2.000 meter hoogte. Meestal is het een grimmige mistige wereld, die vaak in dichte wolken en regen is gehuld. En inderdaad we rijden in de mist naar boven, maar als we aankomen breekt het zonnetje enigszins door. Een prachtig gezicht.
We gaan een wandeling van bijna 10 km maken. We komen daarbij langs mini World End, World’s End en Baker’s Falls. World’s End is een uitkijkpunt op een uiterste rand van het heuvelland en loopt bijna 1 km stijl naar beneden. Als wij er zijn trekt de mist vanuit het dal omhoog, een fantastisch gezicht. Alleen lastig op de digitale plaat te vereeuwigen. Vanaf de uitkijkpunten gaan we verder door het heuvelland en komen we bij een waterval. Een mooi punt en Wolter komt helemaal tot rust. Stromend water heeft een zeer positief effect en geeft stimulans voor rust. Daarna nog even terug naar de jeep. Mijn Strava geeft aan dat we 8,7 km hebben gewandeld, een mooie tocht. We gaan moe maar voldaan terug naar de Hillclub.
Het wordt een rustige middag, een verkenning van de tuin en een middagdutje. Vroeg opstaan heeft zo zijn gevolgen. Het dutje doet me goed en aan het einde van de middag gaan we nog even naar het centrum van Nuwara Eliya. De markt, het busstation, de shops en we gaan op advies van onze chauffeur naar de Pub. We verwachten een soort ‘Engelse’ Pub, maar we komen in een saaie kroeg waar we ons afvragen of we daar wel thuishoren. We willen graag pinda’s/cashewnoten en vervolgens blijkt dat deze nog ingekocht moeten worden (bij de buren?). We gaan maar eten in een ander restaurant, bij Milano. Vandaag eet ik Nasi Goreng, lijkt me wel zo goed voor mijn darm-flora. De dag wordt afgesloten met een afzakkertje in de TV-bar van de Hillclub. Omdat we geen stropdas om hebben zijn we niet welkom in de Mix-bar van de Hillclub. Op tijd kruipen we onder de lakens. Opnieuw voorzien van een kruikje en bloemetje. Welterusten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten