Zonnige zondag

Vandaag is het zondag en de dag begint zonnig. Om 7.20 uur gaat mijn wekker af, snel een zwembroek aan, daarna de 50 meter overbruggen tot de Indische Oceaan en dan een heerlijke duik in de oceaan. Ik heb mijn persoonlijke record verbroken, nog nooit was ik zo snel nadat mijn wekker afliep aan het zwemmen in het heerlijke water van de Indische Oceaan. Temperatuur is goed en het uitzicht is zonder meer ‘bounty’. Een wit strand met wuivende palmen. En in de vroege ochtend veel beter dan ’s avonds, omdat er dan veel meer mededingers op het strand zijn.

Om 8.00 uur wordt het ontbijt klaargezet voor ons chaletje. Uiteraard met Sri Lanka omelet, dat zijn gebakken eieren met tomaat, uien, peper, zout, etc. En een kopje koffie. Hiermee kun je de dag goed starten. Om 8.30 uur staat het busje klaar want we gaan naar de Dutch Reformed Church in Matara. We hadden eerder begrepen dat de dienst om 9.00 uur start, en dus zijn we er precies op tijd! Toch nog eerder dan vele anderen. Uiteindelijk loopt de kerk ‘vol’ met circa 80 sinhaleestalige Sri Lankeese mensen, overigens overwegend vrouwen. Speciaal de Nederlandse gasten worden welkom geheten, fijn dat we er zijn.

Het wordt een lange ‘sta’. Bijbellezen, gebed en zingen worden staande gedaan. Dus het eerste deel van de dienst (1e driekwartier) staan we vooral. En ook het 2e deel (een kwartier) staan we vooral. Alleen de preek (halfuur) zitten. Overigens is de dienst voor ons wat lastig te volgen, we spreken de Singaleese taal niet. We begrijpen de rituelen, voorbeden en begrijpen dat de preek over Abraham, Izaak en Jacob gaat. Ook de naam Jezus komt veelvuldig voor, dus de predikant is vast Christocentrisch aan het preken. Na afloop krijgen we nog een kleine toelichting en horen we wat meer over de ontwikkelingen in de Dutch Reformed Church in Sri Lanka.

Het koffierondje na de kerk zoeken we elders. We gaan naar het Guest-House in Matara Fort. Een bekend plekje voor mij met een prachtig gezicht op de Oceaan. Ook in 1983 kwam ik daar nog wel eens. Vervolgens gaan we 'ons heil zoeken' in een Boeddhistische tempel, ook in Matara, dus het is een korte afstand. We passeren de strandroad ook wel liefdeslaantje genoemd. En inderdaad opnieuw zit het vol liefkozende stelletjes. Ineke en Pieter gaan er maar eens tussen zitten!

 De tempel is mooi, we bezoeken de Weherahena Poorwarama Rajamaha Viharaya. Er zijn veel schilderijen die het verhaal rond het boeddhisme uitbeelden en er is een heel groot Boeddhabeeld. Boven op het beeld op circa 30 meter hebben we een prachtig uitzicht op de omgeving. Uiteraard neem ik wat mooie foto’s.

Daarna vervolg ik de MaPaLaNa-lustrumtour langs wat andere herinneringen. Het plekje waar ik in 1983/1984 heb gewoond (het huis staat er overigens niet meer) en het ziekenhuis waar ik toen aan mijn blindedarm geopereerd ben. Het lukt me binnen te komen en ook de operatiekamer te bekijken. Dit is een hele, hele bijzondere ervaring voor mij! Op deze plek scheerde ik op het randje langs de dood met een gescheurde blindedarm in een voor westerse normen volstrekt onhygiënische omgeving. En het blijkt niet veel anders geworden. Ik kan me weer helemaal inleven hoe het was. Alleen al het gemak waarmee ik nu in de operatiekamer kan komen is tekenend. Maar ik leef nog, dus er was een plan voor mijn leven. En daar ben ik dankbaar voor.

In de middag een zwempartijtje in de oceaan en een eindemiddagwandeling in fort Galle. Het is er erg druk maar wel gezellig. We genieten van de zonsondergang en gebruiken het avondeten in het oude Dutch Hospital wat inmiddels is opgeknapt en waar veel hippe eettentjes zijn. Tot slot nog wat ‘hangen’ rond het strand en de nacht kan weer beginnen. Een airco gaat er voor zorgen dat het klimaat op onze slaapkamer goed is.