Riverside museum en dan naar huis?

Het congres zit erop. Nog een klein uitstapje en dan naar huis. Ik heb besloten om me vandaag per fiets te verplaatsen en het museum Riverside te bezoeken. Om een fiets te huren moet je eerste een app - installeren en daarmee 5 pond betalen aan het fietsenbedrijf. Daarmee is de weg vrij om met de smartphone de fietsen (staan op vele punten klaar) te ontgrendelen en mee te nemen. En inderdaad de fiets die ik kies en inscan wordt digitaal ontsloten en ik kan op stap. 

Het is een mooi tochtje langs de Clyde, de rivier die door Glasgow. Vroeger een industriegebied met ook veel dokken, nu een herontwikkeld gebied met wonen, werken en ook een museum.  Het Riverside museum is een hypermodern museum met collecties historische voertuigen en ultramoderne interactieve displays. Er is een oude straat aangelegd met diverse winkels van vroeger. En daarvoor stalletjes met moderne meuk! Overigens best leuk om oude trams, motoren, auto's te zien. En uiteraard ook een nieuwe zoals de vernieuwde Tesla (herkenbaar!). 

Het gebouw van het museum is ook zeer bijzonder. Het gebouw werd in 2011 geopend en is ontworpen door de beroemde architect Zaha Hadid. Een oude bekende, ooit werkte ze bij een nederlandse architect (OMA) en zij werkte ook aan het nieuwe havenbedrijf in Antwerpen (de diamant). In 2015 ontving het museum meer dan een miljoen bezoekers en werd het de op vier na best bezochte attractie van Schotland. In 2013 werd het uitgeroepen tot Europees museum van het jaar. Oftewel, het was een leuk uitje. 

Daarna nog een fietsritje door Glasgow en na het oppikken van mijn koffer in het hotel naar de airport. De boardingkaart had ik eerder via de KLM-app geregeld. Vlak voordat ik door de security zou gaan ontving ik een dringend appje van de KLM. De vlucht bleek gecanceld. Wat nu? Maar niet door de security gaan en terug naar het incheckbalie. Daar blijkt inmiddels een lange rij, zonder enige voortgang. Vooralsnog werkt de digitale bereikbaarheid van de KLM niet en worden we overgeleverd aan de lokale afhandeling. 

In de wachtrij kom ik enkele bekende tegen. Ook de Israëlische afvaardiging op het congres bleek aanwezig. Zij willen via Amsterdam naar Tel Aviv vliegen. Helaas, geen vlucht dus dat gaat niet lukken. Uiteindelijk heeft de KLM binnen een uur iedereen op een andere vlucht geboekt, maar niemand vandaag. Er zijn namelijk geen vluchten. Ik ga morgen via London Heathrow naar Schiphol vliegen. Mijn Israëlische vrienden gaan nu morgen via Dublin naar Tel Aviv en een Engelse student die in Groningen studeert gaat via London City naar Amsterdam. Kortom, velen op een andere vlucht. Maar eerst een nachtje slapen op kosten van KLM in een airporthotel. Mijn vertraging wordt binnen 24 uur en dat met een vluchtduur van 1,5 uur. Maar als er geen vliegtuig gaat dan kan het even niet anders. Ben ik nu even vluchteling? Niet echt, want het is best een comfortabel hotel.   

Inspiratie en verbinding, de 2e congresdag

Vandaag is de tweede en laatste congresdag van de Global Ageing Conference 2023. Er is weer een mooi programma samengesteld en volop keuze uit verschillende workshops. Het congres start om 9.00 uur, dus een halfuurtje eerder dan gisteren. En daarmee is er geen koffie bij het begin, helaas. Starten zonder koffie? Blijkbaar een Schotse gewoonte? Wat mij betreft tijd voor verandering, maar vandaag nog niet. De eerste koffiebreak is pas om 10.30 uur en dan is het dus echt tijd om daarvan te genieten.

Het eerste plenaire deel gaat over mensenrechten en uiteraard vooral de mensenrechten van ouderen. Er is een spreker vanuit de UN overgekomen en het belang en de rechten van ouderen worden geduid. Voor mij een redelijk ver van mijn bed show maar waarschijnlijk voor sommige anderen minder. Later spreek ik een deelnemer hierover en ik begrijp dat het ook de bedoeling was dat over dit thema verschillende workshops zouden komen. Maar helaas, er hadden zich geen kandidaat-sprekers aangemeld. Waarschijnlijk leeft dit thema dus wat minder. 

Er zijn wel andere workshops. Ik volg een workshop van Emi Kuyota, een Japanse vrouw die verbonden is aan de universiteit van Singapore. Zij heeft een inspirend verhaal over de inrichting van het leven van ouderen. Een leven dat verbonden is aan gemeenschappen en ook met jongeren. Het is een mooi verhaal en de onderbouwing met diverse cijfers is waardevol. Op dit moment is de gap tussen levenseinde en de fase waarin kwetsbaarheid met kwalen aan de orde is circa 10 jaar. Door een wijziging van levenstijl (beweging, betekenis, sociale verbondenheid en voeding ) zou deze gap kleiner moeten worden. Wat zou het mooi zijn als dit met getallen wetenschappelijk onderbouwd kan worden.

Tijdens de lunch zijn er weer diverse leuke ontmoetingen. Met iemand uit Glasgow over de lokale ontwikkelingen, met iemand uit Boston over de arbeidsmarktproblemen, met een innovator over de mogelijkheden van dynamisch licht en sensortechnologie en met een investeerder over de financiele kansen in Engeland. Kortom volop inspiratie. Na de lunch een workshop over ontwikkelingen in Israël. Een perfecte workshop om contacten te leggen voor de reis die in voorbereiding is om met een 10-tal bestuurders in 2024 Israel te bezoeken. Dus naast de doelstelling van kennisdeling wordt ook het aspect verbinding goed ingevuld. De instelling die ik spreek is een bezoekje waard. 

Het congres wordt afgesloten met een slotbijdrage over valpreventie, oftewel de waarde van bewegen. Gewoon regelmatig en genoeg doorgaan met bewegen! In de slotbijdrage van de organisatoren wordt ingegaan op 'whats next'. Uiteraard gewoon doorwerken aan de projecten waar iedereen mee bezig is. En we krijgen de uitnodiging voor november 2025 om elkaar in Boston weer te ontmoeten. Lijkt me een mooie plek om naar toe te gaan en diverse mensen opnieuw te ontmoeten. En zo elkaar opnieuw te inspireren en verbindingen te leggen.

Na afloop nog een biertje, een Italiaantje en een stadswandeling door Glasgow. Het is nog steeds prachtig weer en daardoor is er veel drukte op straat. En uiteraard muziek, het is een gezellige drukte met veel jongeren op straat. Eigenlijk is er niets te merken van de steeds meer vergrijzende samenleving in Glasgow. Waarschijnlijk zitten de ouderen binnen. Morgen nog een tochtje in Glasgow en aan het einde van de dag naar huis.    

Ouderenzorg, wat is de toekomst?

Vandaag is de eerste dag van de tweedaagse Global Ageing conferentie, een dag waarop de deelnemers elkaar willen inspireren. Ik heb er zin in. Uiteraard start de dag met een Engels ontbijt met eieren, spek en als je dit wilt witte bonen in tomatensaus, worsten en black pudding. Niet alles spreekt me aan dus ik neem uitsluitend waar ik zin in heb en er is voldoende. Een croissantje is toch ook heerlijk. Geef mij maar een frans ontbijtje!

Het congrescentrum is een halfuurtje wandelen. Een wandeling langs de rivier (Clyde) en met prachtig weer is dit een waar genot. Langs de rivier zijn veel vernieuwende projecten gerealiseerd en het congrescentrum is zo'n project. Een groot centrum met ruimte voor veel gasten. Er zijn dit jaar ruim 600 deelnemers van alle continenten van de wereld. De ochtend start met plenaire sessies en vooral de bijdrage van Sir Geoff Mulgan spreekt mij aan. Hij duidt het belang van een positieve visie op de toekomst. Zo'n positieve visie geeft energie voor veranderingen en een toekomstgerichte benadering van de ouderenzorg. Thema's in zijn verhaal sluiten volledig aan op mijn bijdrage. Leefstijlverandering moet leiden tot gezonder en langer leven en een kortere periode van een laatste zeer kwetsbare levensfase. Thema's zijn bijvoorbeeld bewegen, betekenis aan activiteiten, sociale verbinding en gezond eten. Naar mijn opvatting precies de zaken waar we aan moeten werken. En dan kan de ouderenzorg die gebaseerd is op een medisch model veranderen in een ondersteunings- en sociaal model. 

Aan het begin van de middag doe ik mijn 'ding'. Ik verzorg een workshop met als titel ' Future-Oriented Building Design for Citizens with Dementie Based on Inclusion in de Built Environment'. Het werd een workshop voor circa 65 personen van alle continenten. Van Zuid Afrika tot Amerika, van Schotland tot Italie, van Canada tot Australie. Erg leuk! Ik deel mijn ervaringen van verschillende projecten zoals Hart van Vathorst en 't Voorthuis. Mijn inspiratie slaat aan en we hebben boeiende gesprekken. Ook de ideeën die ik heb gehaald uit de blue-zones slaan aan. Lang niet iedereen blijkt dit te kennen en de inhoud spreekt aan. Oftewel ik krijg mooie reacties en het was daarmee een succesvolle workshop.

De eerste congresdag wordt afgesloten met een Civic Drinks Reception. Oftewel een uitnodiging om op een mooie plek een drankje met elkaar te drinken en meer mensen te ontmoeten en ervaringen te delen. In Schotland noemen ze dat ' storytelling' . Erg leuk! En tijdens het drankje is er een mooi koortje. De sfeer komt er goed in. En ook mijn nieuwe outfit heeft bekijks, ik val blijkbaar op. Ik krijg diverse complimenten over mijn 'bow tie'. In eerste instantie begreep ik niet waarover gesproken werd maar inmiddels heb ik dit kledingstuk aan mijn engelse vocabulair toegevoegd. 

De wandeling terug naar het hotel is een mooie bijkomstigheid. Een prachtige wandeling langs de rivier en gelijktijdig wat ontspanning. En het prachtige weer schijnt hier vrij bijzonder te zijn. Sommige Schotten zeggen dat dit zeer uniek is. Toch ook een mooie opbrengst van de klimaatverandering?  

Glasgow - Global Ageing Conference 2023

Inmiddels werk ik bijna 12 jaar als zelfstandig adviseur en ben ik geen onderdeel van een bedrijf. Ik mis daarmee directe collegae om kennis te delen en ervaringen uit te wisselen.
Maar ......, ik heb daar wat anders voor in de plaats. In Nederland ben ik betrokken bij verschillende netwerken zoals de Vastgoedmeesters, Care4Living, Societeit vastgoed en heb ik ook veel persoonlijke relaties waar ik kennis mee deel. Toen ik zelfstandige werd heb ik ook besloten om ook internationaal verbinding te zoeken met netwerken. Zo volg ik de conferenties van het GlobalAgeing netwerk (wereld) en EAN (Europees). Daarmee ga ik ieder jaar naar een 2-daags congres, dit jaar in Glasgow. En ook dit jaar mag ik weer een workshop verzorgen! Heel leuk om te doen en waardevol om zo kennis te delen. Morgen is het zover en geef ik een workshop aan circa 65 mensen die werkzaam zijn op verschillende continenten in de wereld. 

Dus vandaag is mijn doel om naar Glasgow te reizen. Bij de voorbereiding heb ik me afgevraagd met welk reismiddel ik zou gaan. Zou de trein een optie zijn? Of de elektrische auto? Op de boot? Welke oversteek? Of toch maar het vliegtuig. Om zoveel mogelijk over land te reizen moet je een forse omweg maken of met de boot van IJmuiden naar Newcastle. Ik vroeg me af wat de milieubelasting van een veerboot is? Met de trein zou betekenen met de eurostar naar London en dan veel verder. Een treinreis van 14 uur, best lang en ook nog duur. Uiteindelijk is het toch het vliegtuig geworden, een vlucht van 1,5 uur. Met de auto naar station Elst en dan met de trein naar Schiphol.

Ja, met de trein naar Schiphol. Als gevolg van wisselproblemen op het spoor ben ik overgestapt in Arnhem, Utrecht en Amsterdam Zuid. Omdat ik tijdig vertrok lukte het me om toch nog om op tijd op Schiphol te komen. En in de trein een paar Amerikanen gehulpen die moeite hadden om de Nederlandse omroepberichten te begrijpen hoe ze op Schiphol konden komen. Ze hebben me trouw gevolgd en op Schiphol een eigen weg gevonden. 

Op Schiphol had ik een timeslot voor de security oftewel ik kon gewoon doorlopen zonder te wachten. Alleen de douane duurde wat langer en in de rij nog even tijd voor een praatje. Sommige mensen bleken al gestrest als ze even bij de douane moesten wachten. Hoe is het mogelijk dat je dan kiest om met een vliegtuig te reizen. De reistijd bestaat grotendeels uit wachttijd! Op Glasgow was ik blij met mijn Europese paspoort. Hier zijn aparte loketten voor en die waren veel korter en sneller dan ' other pasports'. Er was net een A380 van Emirates geland, veel Aziaten hebben daar vast meer dan een uur voor in de rij gestaan. 

De tocht van Airport naar Glasgow city ging met de bus. Helaas niet elektrisch. Eigenlijk best passend in deze stad. Het is toch wel een wat oude stad waar vroeger veel (textiel) industrie was. De vergane glorie is nog overal zichtbaar en ook is er best wat armoede te zien. Mijn hotel kent geen armoede, prima vier sterren hotel aan de rivier. En het prachtige najaarszonnetje nodigde uit voor een mooie stadswandeling langs de rivier en door het centrum. Lekker biertje, later wat lasagne en voor het slapen gaan me nog even voorbereiden op de workshop van morgen. Misschien maar even televisie kijken om in de 'English mood' te komen.