Vandaag is het zaterdag, een dag zonder studie element? Vergeet het maar, ons eerste bezoek is puur zakelijk. We gaan op bezoek bij Alphavilla architects en we bezoeken de locatie Kizunaya building in het centrum van Kyoto. De locatie is op een kwartiertje lopen van het hotel en het is prachtig weer. Het was even zoeken naar de plek maar dan vind je ook wat. Op een heel klein perceel, weggestopt achter wat andere gebouwen staat een zeer bijzonder woon-werkhuis. Bijna helemaal van hout en op basis van zeer fraaie architectuur is een gebouw gerealiseerd. Met weinig hoeken van 90 graden en veel schuine / diagonale zichtlijnen is met weinig ruimte veel nuttige ruimte en licht gecreëerd. Het project is ook in architectuurbladen gepubliceerd en de architect heeft naam en faam. In een lecture laat hij nog meer projecten zien en met fraaie architectuur en weinig ruimte gecreëerde projecten voor wonen en leven. Tiny-houses voor de upperclass van Japan? Architectuur op grote hoogte!
Het tweede project dat we bezoeken is een foodmarket. Allemaal (luxe) eetwinkels met veel verse producten. En op het dak van de 2e bouwlaag het zeer verse product in een moestuin. Een prachtig voorbeeld van urban-farming met mogelijk weinig ongedierte en slakken (komen niet aanvliegen op deze bouwlaag?). Het is er mooi groen en volgens mij groeien de groenten goed. Een moestuin op hoogte! Vervolgens zijn we ‘vrij’. In kleine groepjes gaat mijn reisgezelschap de stad verkennen, ik ga met 4 andere personen op stap.
Ons eerste doel is Fushimi Inare. Uiteindelijk nemen we vanaf het verkeerde metrostation toch maar een taxi. Een extra wandeling van een uur zagen we niet zitten. In het wijkje nemen we eerst een lunch, dit keer een gegrilde kwartel. Oftewel een vogel die deels door midden is gesneden en vervolgens inclusief kop wordt geroosterd. Beste lekker met voldoende saus. Vervolgens naar de tempel. De Fushimi Inari-taisha is een heiligdom in de wijk Fushimi-ku. De schrijn is gewijd aan de kami (god) Inari en vormt de hoofdschrijn van ongeveer een derde van alle Inari-heiligdommen in Japan. Het heiligdom behoort tot de oudste en bekendste shintoïstische heiligdommen in Kioto. Het heiligdom is vooral bekend vanwege haar galerijen, die worden overdekt door duizenden scharlakenrode torii (poorten), die allen zijn gedoneerd door personen, families of bedrijven. Het is een stevige klim en we moeten heel wat trappetjes oplopen. Opnieuw zijn we op grote hoogte. Bijzonder is het in ieder geval wel.
Nadat we de tempel bezocht hadden en daarna een biertje hebben gedronken gaan we terug naar het centrum van de stad Kyoto. We gaan naar de oude stad en gaan op verkenning in de kleine en oude straatjes van de stad. Veel houten huizen, allemaal hele kleine restaurants en heel veel mensen. Het is er ook best fraai. Vele huizen / restaurants / winkels zijn voorzien van rode lampionnen en van Japanse tekens. Ik weet niet wat het betekent maar het geheel ziet er is best Japans uit. Ook probeer ik nog even wat traditionele kleding. Zal ik het meenemen? Aan het einde van de middag nog een drankje en dat is best lastig. Er zijn geen terrasjes en ook het vinden van een cafe en/of barretje is lastig. Blijkbaar zijn Japanners niet gewend om alleen een drankje te gaan drinken. We komen zelfs ergens binnen wat lijkt op een bar, maar door communicatie problemen lukt het ons niet om iets te drinken te bestellen. Zelfs met google-translate lukt het niet. Uiteindelijk vinden we mogelijk de enige plek in Kyoto waar je rond 17.00 uur een drankje kan bestellen en in een loungebank kan zitten.
Tot slot is het tijd voor eten. En zoals we gewend zijn van onze reisleider Alex Sievers heeft hij weer een prima tentje gereserveerd. Opnieuw komt er een Japanse maaltijd met veel variatie en allemaal kleine gerechten langs. Heerlijk eten, zonder dat het teveel wordt. Met als dessert een bouillonsoepje, precies zoals het hoort in dit land. Iets na 22.00 uur zijn we terug in het hotel. Moe maar voldaan, en het is tijd om te rusten. Maar eerst nog even deze reisblog schrijven en publiceren.
Het tweede project dat we bezoeken is een foodmarket. Allemaal (luxe) eetwinkels met veel verse producten. En op het dak van de 2e bouwlaag het zeer verse product in een moestuin. Een prachtig voorbeeld van urban-farming met mogelijk weinig ongedierte en slakken (komen niet aanvliegen op deze bouwlaag?). Het is er mooi groen en volgens mij groeien de groenten goed. Een moestuin op hoogte! Vervolgens zijn we ‘vrij’. In kleine groepjes gaat mijn reisgezelschap de stad verkennen, ik ga met 4 andere personen op stap.
Ons eerste doel is Fushimi Inare. Uiteindelijk nemen we vanaf het verkeerde metrostation toch maar een taxi. Een extra wandeling van een uur zagen we niet zitten. In het wijkje nemen we eerst een lunch, dit keer een gegrilde kwartel. Oftewel een vogel die deels door midden is gesneden en vervolgens inclusief kop wordt geroosterd. Beste lekker met voldoende saus. Vervolgens naar de tempel. De Fushimi Inari-taisha is een heiligdom in de wijk Fushimi-ku. De schrijn is gewijd aan de kami (god) Inari en vormt de hoofdschrijn van ongeveer een derde van alle Inari-heiligdommen in Japan. Het heiligdom behoort tot de oudste en bekendste shintoïstische heiligdommen in Kioto. Het heiligdom is vooral bekend vanwege haar galerijen, die worden overdekt door duizenden scharlakenrode torii (poorten), die allen zijn gedoneerd door personen, families of bedrijven. Het is een stevige klim en we moeten heel wat trappetjes oplopen. Opnieuw zijn we op grote hoogte. Bijzonder is het in ieder geval wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten