Beyond Now (Alex Sievers en Annelies van der Nagel) organiseren een studiereis naar Japan en ik ga mee. Het lijkt me erg leuk om dit land te verkennen en te onderzoeken wat er te leren is. Thema’s zijn wonen, welzijn en zorg. We gaan op zoek naar hoe in het meest vergrijsde land ter wereld met die vergrijzing wordt omgegaan, hoe de oudere Japanners gelukkig zijn en welke middelen worden ingezet om de kwaliteit van leven hoog te houden. Op ons programma staan zeer verschillende plekken: het hoogstedelijke Tokyo, het landelijke Kanazawa, het historische Kyoto en de Blue Zone op het subtropische eiland Okinawa. De Blue Zone in Okinawa is één van de vijf plekken in de wereld waar mensen veel ouder worden dan gebruikelijk, vaak boven de honderd. Kortom een intensief programma voor de komende 10 dagen.
Een studiereis start met het vertrek en zoals altijd is dit vanuit Elst. Met een zeer betrouwbare lift word ik afgezet op treinstation in Arnhem. Vandaar is het ruim 1,5 uur treinen naar Schiphol. Ruim op tijd voor het afgesproken ontmoetingstijdstip ben ik er. In een half uurtje komen de andere reisgenoten daar ook. Sommige ken ik van een eerdere studiereis, anderen zijn netwerkcontacten en sommigen ken ik nog niet. Leuk, het is een mooi divers groepje van 17 personen. Jong en oud, meer en minder ervaring, stedeling en plattelanders, man en vrouw, etc. We hebben de verwachting dat het erg inspirerend en verbindend wordt!
Om 14.40 uur vertrekt onze bleu angel, een KLM Boeing 777. Een mooi toestel met honderden zitplaatsen.. We hebben een vlucht van 11 uur te gaan en bij aankomst is de nacht voorbij en start de dag. Helaas ontbreekt het wel aan voldoende bedden in het vliegtuig. En terwijl we 7 uur tijd verliezen probeer ik nog wat van de korte nacht te maken. Helaas, veel te kort en te weinig ruimte met de stoel voor een bed-positie. Rond halfnegen in de ochtend komen we aan op Tokyo airport. We zijn er, althans we zijn in Japan. Een nieuw alfabet dringt zich op en ook de toiletten zijn iets anders. Ooit gehoord van een smart-toilet? Knopjes voor privacy (achtergrond lawaai zodat de buurman je niet hoort), sproeier voor het schoonmaken, föhn?. Best een leuk toilet om met al die knopjes te spelen.
Nu nog naar het hotel. Een tochtje van ruim 1 uur met de trein. We krijgen een eerste blik op Japan. Rijstveldjes, huisjes, boompjes en zelfs een tulpenveldje met molen. Een soort Keukenhof in Japan, het is er allemaal. Eenmaal in de buurt van het hotel is het nog een korte wandeling van de metro naar het hotel. Overigens iets langer dan onze reisleider aangeeft, hij is iets optimistisch van instelling. Omdat het lunchtijd is gaan we op stap voor het eten. We vinden een eenvoudig maar prima Japans tentje. Heldere menukaart met vooral Japanse tekens! Wat zou dat allemaal toch zijn. We kiezen ‘het menu’, dat lijkt toch het eenvoudigst. En we worden beloond, prima gerechten met vlees, rijst, groenten en wat bouillonsoep. Voldaan gaan we op zoek naar het UENO park. De kersenboom staat in volle bloei! Het is er prachtig, daar staat Japan ook bekend om. We genieten ervan, het is prachtig weer en best heel druk. Er zijn veel Japanners die met ons meegenieten.
Daarna nog wat verkenning in de winkelgebieden van Tokyo. Prachtige, vooral zoete kleuren, mooi uitgedoste mensen en de zeer verschillende kledingkeuzes vallen op. Zowel modern als traditioneel, zakelijk als informeel, netjes en slordig, er is grote diversiteit. En verder de gebruikelijke drukte van de stad, hoewel ….. De mensen lopen rustig, wachten op hun beurt, spreken niet zo luid (ik val op!) en het lijkt er dus wel een beetje ‘zen’. Rond 21.00 uur Tokyo-time ben ik terug in het hotel. Het was een lange en drukke dag. De afstanden waren groot en ik heb veel gedaan. Het is tijd om even rust te nemen.
1 opmerking:
Heel bijzondere ervaring lijkt me !
Een reactie posten