We vertrekken met de lokale bus naar het industrieterrein van Kanazawa. Ons doel is een bezoek aan een prefab huizenbouwer in Japan. Het stukje van de bus naar de showroom is een kwartiertje lopen. En dan komen we aan bij .. , een bedrijf dat standaard woningen levert. We bezoeken een voorbeeldwoning die naast showroom ook als kantoor is ingericht. De woning geeft ons een beeld hoe een (nieuwe) woning in Japan er uit kan zien. Voor Nederlandse deskundigen: een soort ‘Goldewijk’. Het blijkt een net product met vernuftige elementen. In de keuken ontdek ik een oven ter grootte van de bakschaal, een afwasmachine die je uitschuift en die je van boven opent. Uiteraard weer een slim toilet met veel electronica. Een waszak die in de vloer zakt en een droogrek dat uit het plafond komt. Maar domotica is in het huis niet of nauwelijks aanwezig. Ik vind het erg bijzonder dat er nauwelijks domotica is voor bijvoorbeeld verlichting, media en/of andere voorzieningen. Ook de verwarming / koeling blijkt decentraal geregeld. Alles moet apart ingesteld en geregeld worden. Niets op afstand.
Na een heerlijke lunch met grote garnalen gaat de reis door Japan verder. Met de Thunderbird (trein) gaan we in 2 uur verder naar Kyoto. Onderweg zie ik het landschap met bergen (sneeuw), rijstvelden en dorpjes aan me voorbijtrekken. Kyoto is een stad in Japan met een bevolking van tegen de 1,5 miljoen personen. Gedurende ruim duizend jaar was Kioto de keizerlijke hoofdstad van Japan, oftewel een behoorlijk plaatsje. Na aankomst eerst inchecken in het hotel. Daarna een drankje in de lokale gelegenheid om bij te komen van de reis.
We hebben afgesproken om rond 19.30 uur te verzamelen in het uitgangsgebied van Kyoto en het is de vraag hoe druk het is en of we met een groep van 17 personen een geschikt restaurantje kunnen vinden. Uiteindelijk splitst de groep zich in enkele delen en kom ik met 6 personen terecht een prima tentje. Het is even wachten voor ons eten gereed is maar dan krijg je ook wat lekkers. Ik had zin in wat vlees dus de mixed grill lijkt me passend. Het blijkt ‘mixed vlees’ te zijn en op de steengril moet ik het zelf grillen. Het is lekker dun vlees dus dat lukt prima. Heerlijk gegeten. En het dessert …., een sorbet ijsje. En het is inderdaad een ijsje, slechts één bolletje vruchtenijs. Overigens best lekker en natuurlijk nog een kopje koffie. Om de wandeling naar het hotel te faciliteren. Het was daarmee opnieuw een mooie (Japanse) dag. Inmiddels realiseer ik me dat ik de leerpunten ook maar eens moet verzamelen. Wat neem ik mee? Iets om nog eens verder over na te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten