Er was vandaag weer veel te beleven!

Mijn wekker begon vanmorgen om 6.00 uur lawaai te maken. Dat was ook de bedoeling, want zo had ik het ingesteld.  
Awasse en ook mijn hotel liggen aan een heel erg mooi meer. En opnieuw geniet ik van een ontbijt met uitzicht hierop. Dit keer heb ik een onverwachte ‘gast’ op de tafel. Plotseling is mijn brood weg en is de aap er vandoor. Oftewel de lokale aapjes weten waar ze het brood van tafel kunnen pikken! Gelukkig is er genoeg en kan ik opnieuw langs het buffet voor een tweede ronde. Dit keer let ik iets beter op zodat het brood niet van mijn bordje wordt gepikt.


We hebben vandaag een lang programma. Al vroeg staat de chauffeur klaar met de auto en gaan we verder naar het zuiden in Ethiopië. We gaan eerst ruim 1 uur zuidwaarts en een dorp bezoeken waar Mary Joy actief is. We gaan met de staf spreken, de lokale partners bevragen en uiteraard de resultaten in het veld bekijken. Om daarmee onze informatie voor de evaluatie verder compleet te maken. Daarna gaan we via Awasse terug naar Addis Ababa. Aan het einde van de dag hoop ik weer in de hoofdstad van Ethiopië te zijn.

De tocht naar het te bezoeken gebied brengt ons in een nieuwe omgeving.  Er is steeds meer groen en er zijn tal van vruchten. We zien heel veel bananen, maar ook mango's, tomaten, mais, koffie, meloenen, etc.  Er staan overigens ook heel veel cactussen langs de weg. Cactussen worden hier  als erfafscheiding gebruikt. Dus natuurlijk prikkeldraad. De weg gaat langzaam verder omhoog en het wordt steeds groener dus  blijkbaar is hier meer water. De bevolkingsdichtheid neemt ook steeds verder af. Het dorp dat we bezoeken heeft circa 35.000 inwoners en is zou dus een twincity kunnen zijn van mijn woonplaats. We spreken met het lokale lid van Mary Joy en  bespreken het werk dat met kinderen gedaan wordt. Ook hier is weer veel armoede, waarbij de armoede die wij vandaag zien anders is als in Awasse en zeker anders is dan in Addis Ababa. Met deze bezoeken krijgen we een compleet beeld van de verschillende situaties van waaruit Mary Joy werkt.

 We spreken een vrouw die mede dankzij de bijdrage van Mary Joy is gestart met een koffieshop (in de goede vorm) en een winkeltje. Het was lastig om een goede plek te vinden en uiteindelijk is er voor gekozen om het boven de ‘straatgoot’ te bouwen. Ze wordt letterlijk en figuurlijk uit de goot getrokken. We drinken een kopje koffie en betalen 2 Birr (10 eurocent) per kopje. Later bezoeken we enkele agrarische projecten. Mary Joy geeft support door het beschikbaar stellen van zaden en/of de aanschaf van een koe. De koe kost 1.500 Birr  en levert later 2.500 Birr op. Deze koe leeft niet meer en is in delen op borden gepresenteerd. Met de winst is het verder gegroeid en deze boer heeft inmiddels 4 koeien. Hij is hiermee in staat gesteld om zich verder economisch zelfstandig te maken. In dit gebied is het voor mij een bijzonder ervaring om uit de auto te komen. Als ik uitstap ontstaat er meestel een krioelende menigte kinderen rondom mij. En ze willen allemaal mijn hand schudden! Volgens mij heb ik geen koninklijk bloed (slechts lage adel?) maar het is best bijzonder om eens te ervaren hoe je zo handen gaat schudden.

We gaan nog even wat eten in het wat betere lokale restaurant. Het eten is prima, het toilet is duidelijk een ander verhaal. Het is een traditioneel hurktoilet waarbij ze gestopt zijn met schoonmaken. Het reservoir is inmiddels weg en buiten staat een groot watervat. Het is me niet helemaal duidelijk wat precies de bedoeling is. Ik ben blij dat ik alleen maar hoef te plassen. Vanavond in mijn hotel ga ik het er maar lekker van nemen.

De terugweg is lang, veel te zien, druk, deels droog maar ook langs een meer. Hutjes, tuktuks, ezelkarretjes, handkarren, hoog opgestapelde ladingen, langzaam en snel rijdend verkeer, kuddes die de weg overstekken, dromedarissen, hutjes zoals in het Afrikamuseum, stroomdraden al dan niet heel, vrachtwagens op de kant, fabrieken, droge vlakten, etc. etc.. Vele indrukken en ik geniet van alles wat langskomt. Reizen is beleven en dus zien, luisteren en ruiken. Rond 19.00 uur kom ik moe en voldaan aan in mijn hotel in Addis. Welcome Back is de reactie van het personeel. Ik ben inmiddels een bekende gast en het is goed om deze gastvrijheid mee te maken.