Vast dat vele volgers het niet zal verbazen dat ik gewekt wordt door een heerlijk zonnetje. Ik kan jullie melden dat het hier iedere dag rond de 25 graden is en dat ik in de afgelopen week slechts 2 druppels regen heb geteld. Ik heb begrepen dat sinds september hier eigenlijk geen of nauwelijks regen is gekomen. Rond deze tijd zou de kleine regenperiode aan de orde zijn. Dat betekent zo nu en dan een regenbui. Maar, ...... tot op heden zijn deze buien er niet. Het klimaat lijkt wat te veranderen en de droogte neem toe. Vooral als je iets buiten de stad komt is dit goed zichtbaar. Het is er één grote droge 'bende'.
Vanochtend staat een bezoek aan het ministerie van 'foreign affairs' op het programma. De lokale Maxime Verhagen oh nee onze Uri Rozenthal wil mij graag ontvangen. Het is vandaag weer erg druk bij de weg. Mijn chauffeur drukt de auto door het verkeer en bijna ook over de marktkooplieden heen. Helaas lukt het alleen niet om met de auto door de roadblocks bij het ministerie te komen. Het laatste deel leggen we dus te voet af. Na een goede controle betreden we het ministerie. En na enig zoekwerk komen we op de juiste plek. Het meest belangrijke punt van de Ethiopiers is de zoektocht naar investeerders. Graag willen ze Ethiopie opstuwen in de vaart der volkeren. Dit betekent: buitenlanders met geld zijn van harte welkom. We mogen land kopen voor een habbekrats (€ 0.35/m2). Het blijkt dat defensie er wel voor zorgt dat het 'bouwrijp' wordt opgeleverd. De eerste 7 jaren hoeven we als buitenlandse investeerder geen vennootschapsbelasting te betalen. Investeringsgoederen kunnen zonder belasting te betalen het land in. Én de verdiensten kunnen in harde valuta ook weer meegenomen worden. En een gemiddelde skilled-worker kost circa € 1,50 per dag, de productiviteit is dan wel (iets) lager dan in Nederland. De VVD stemmer zal deze gunstige voorwaarden likkebaardend begroeten. Maar ook voor andere ondernemers liggen er duidelijke kansen. Toch maar eens de deelnemers aan het programma 'Ik vertrek' inlichten. Volgens mij kun je hier beter heen dan naar menig plaatsje in Zuid Europa. Maar misschien ook wel in de ontwikkelingssamenwerking. Gecombineerd met de doelgroepen die Mary Joy bedient zou er toch werkgelegenheid ontwikkeld kunnen worden. Verdere studie is nog wel nodig.
Het lukt ons om het ministerie ook weer veilig te verlaten en ik bespreek nog wat issues op het kantoor van Mary Joy. Vanmiddag staat een bezoek aan Pact op het programma. Pact is een amerikaanse partner van Mary Joy en ik heb een afspraak met de country director. Het blijkt een amerikaanse vrouw die al 15 jaar in Addis Ababa woont. Ze heeft een lokale man getrouwd en blijft hier vast nog jaren wonen. Ze deelt haar gedachten over de ontwikkelingen in Ethiopie en ze is vrij pessimistisch over verschillende ontwikkelingen. Het wordt er niet beter op, aldus deze country director. Overigens is het financiele programma dat Pact heeft zo groot dat het nauwelijk lukt om voldoende partnerorganisaties te vinden. Naar ik begreep moet er een bedrag van meer dan 90 miljoen dollar besteed worden aan arme en verweesde kinderen. Aangezien deze er genoeg zijn is het een kwestie van vooral de juiste NGO vinden. En gelijktijdig willen ze de kwaliteit borgen en goede reports. Mary Joy heeft een zeer positie uitstraling en reputatie voor Pact, prima uitgangspunt dus. Waardevolle input voor het strategische plan!
Het laatste deel van de werkdag besteed ik aan wat dialogen met stafleden van Mary Joy. Verschillende onderwerpen komen langs en we delen kennis en ervaringen. Ik verwacht dat mede door deze gesprekken wat stof tot nadenken 'loskomt' en vooral inspiratie ontstaat. De lijkt aardig te lukken. Vervolgens vertrek ik naar een lokaal tentje. Onderweg kom ik nog een oude telefooncel tegen, zie foto. Die heeft duidelijk zijn beste tijd en (sinds de invoering van de GSM) geen onderhoud meer gehad. In het naast gelegen tentje spreek ik met de program-director van Mary Joy. Opnieuw een boeiende gedachtenwisseling. Vroeg in de avond even skypen, dit keer met mijn dochter Christien. Erg leuk. Wat eten en wat digitaal klusjes doen. En daarna slapen.
Vanochtend staat een bezoek aan het ministerie van 'foreign affairs' op het programma. De lokale Maxime Verhagen oh nee onze Uri Rozenthal wil mij graag ontvangen. Het is vandaag weer erg druk bij de weg. Mijn chauffeur drukt de auto door het verkeer en bijna ook over de marktkooplieden heen. Helaas lukt het alleen niet om met de auto door de roadblocks bij het ministerie te komen. Het laatste deel leggen we dus te voet af. Na een goede controle betreden we het ministerie. En na enig zoekwerk komen we op de juiste plek. Het meest belangrijke punt van de Ethiopiers is de zoektocht naar investeerders. Graag willen ze Ethiopie opstuwen in de vaart der volkeren. Dit betekent: buitenlanders met geld zijn van harte welkom. We mogen land kopen voor een habbekrats (€ 0.35/m2). Het blijkt dat defensie er wel voor zorgt dat het 'bouwrijp' wordt opgeleverd. De eerste 7 jaren hoeven we als buitenlandse investeerder geen vennootschapsbelasting te betalen. Investeringsgoederen kunnen zonder belasting te betalen het land in. Én de verdiensten kunnen in harde valuta ook weer meegenomen worden. En een gemiddelde skilled-worker kost circa € 1,50 per dag, de productiviteit is dan wel (iets) lager dan in Nederland. De VVD stemmer zal deze gunstige voorwaarden likkebaardend begroeten. Maar ook voor andere ondernemers liggen er duidelijke kansen. Toch maar eens de deelnemers aan het programma 'Ik vertrek' inlichten. Volgens mij kun je hier beter heen dan naar menig plaatsje in Zuid Europa. Maar misschien ook wel in de ontwikkelingssamenwerking. Gecombineerd met de doelgroepen die Mary Joy bedient zou er toch werkgelegenheid ontwikkeld kunnen worden. Verdere studie is nog wel nodig.
Het lukt ons om het ministerie ook weer veilig te verlaten en ik bespreek nog wat issues op het kantoor van Mary Joy. Vanmiddag staat een bezoek aan Pact op het programma. Pact is een amerikaanse partner van Mary Joy en ik heb een afspraak met de country director. Het blijkt een amerikaanse vrouw die al 15 jaar in Addis Ababa woont. Ze heeft een lokale man getrouwd en blijft hier vast nog jaren wonen. Ze deelt haar gedachten over de ontwikkelingen in Ethiopie en ze is vrij pessimistisch over verschillende ontwikkelingen. Het wordt er niet beter op, aldus deze country director. Overigens is het financiele programma dat Pact heeft zo groot dat het nauwelijk lukt om voldoende partnerorganisaties te vinden. Naar ik begreep moet er een bedrag van meer dan 90 miljoen dollar besteed worden aan arme en verweesde kinderen. Aangezien deze er genoeg zijn is het een kwestie van vooral de juiste NGO vinden. En gelijktijdig willen ze de kwaliteit borgen en goede reports. Mary Joy heeft een zeer positie uitstraling en reputatie voor Pact, prima uitgangspunt dus. Waardevolle input voor het strategische plan!
Het laatste deel van de werkdag besteed ik aan wat dialogen met stafleden van Mary Joy. Verschillende onderwerpen komen langs en we delen kennis en ervaringen. Ik verwacht dat mede door deze gesprekken wat stof tot nadenken 'loskomt' en vooral inspiratie ontstaat. De lijkt aardig te lukken. Vervolgens vertrek ik naar een lokaal tentje. Onderweg kom ik nog een oude telefooncel tegen, zie foto. Die heeft duidelijk zijn beste tijd en (sinds de invoering van de GSM) geen onderhoud meer gehad. In het naast gelegen tentje spreek ik met de program-director van Mary Joy. Opnieuw een boeiende gedachtenwisseling. Vroeg in de avond even skypen, dit keer met mijn dochter Christien. Erg leuk. Wat eten en wat digitaal klusjes doen. En daarna slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten