De Europese brancheorganisatie voor ouderenzorg organiseert elke twee jaar een groot tweedaags congres. Als vaste bezoeker kijk ik altijd uit naar deze gelegenheid om geïnspireerd te worden door internationale sprekers en om ervaringen uit te wisselen over ouderenzorg. Dit jaar ligt mijn focus vooral op de verstening van strategieën binnen vastgoed. Dit jaar vindt het congres plaats in Athene, een prachtige stad om te bezoeken.
Zoals veel van mijn lezers weten, ben ik al een tijdje bezig met de inzichten uit de 'blauwe zones'. En raad eens? Ook Griekenland heeft een blauwe zone! Het eiland Ikaria staat bekend om zijn inwoners die uitzonderlijk oud worden. Eén op de drie mensen bereikt hier de leeftijd van minimaal 90 jaar. Voor mij een uitgelezen kans om dit eiland te bezoeken, gevolgd door het congres in Athene.
Vandaag begint mijn studiereis. De eerste bestemming: Ikaria, een Grieks eiland vlak voor de Turkse kust. Het is een vrij klein eiland van 255 km² met een kustlijn van 150 km, en er wonen minder dan 10.000 mensen. Toch trekt het jaarlijks veel meer toeristen dan inwoners. Voor wie het niet weet, de hoofdstad van het eiland is Agios Kirikos. Vanaf Nederland zijn er geen rechtstreekse vluchten naar Ikaria. Het eiland ontvangt slechts drie vluchten per dag: twee vanuit Athene en één vanuit Thessaloniki. Het vliegveld van Ikaria is dan ook allesbehalve druk, en de vliegtuigen zijn klein omdat de landingsbaan kort is.
Mijn dag begon vroeg: om 4.00 uur ging de wekker. Omdat de treinen nog niet rijden, besloot ik met de auto naar Schiphol te gaan. Overnachten op de luchthaven vond ik te prijzig; 280 euro voor een korte nacht is me wat te gortig. Rond 6.00 uur arriveerde ik op het vliegveld, waar het inchecken vlot verliep. De controles gingen soepel, dus ik was ruim op tijd bij de gate. Helaas had ons toestel vertraging omdat het KLM-vliegtuig vanuit Praag al te laat was. Uiteindelijk vertrokken we met ruim een uur vertraging naar Athene. De vlucht was aangenaam en onderweg waren de Alpen bedekt met een prachtige laag sneeuw, alsof er net verse sneeuw was gevallen. Met een uurtje tijdsverschil landde ik rond lunchtijd in Athene.
Ik had alle tijd voor een authentieke Griekse lunch, aangezien mijn vlucht naar Ikaria pas aan het eind van de middag vertrok. Na een korte vlucht van 55 minuten landde ik op Ikaria. Zoals ik al eerder zei, het is een klein vliegveld. Zo klein dat de autoverhuurder me gewoon buiten stond op te wachten. Dat kan ook makkelijk als er maar 80 mensen in het enige vliegtuig zitten dat er landt. Mijn huurauto stond op 15 meter van de uitgang, en na wat snelle formaliteiten was ik klaar om op pad te gaan.
Mijn eerste verblijfplaats ligt vlakbij. Ik heb geboekt bij Blue Seaside Studio, een toepasselijke naam voor een inspiratiebezoek aan de blauwe zone van Ikaria. De locatie is werkelijk schitterend. Vanaf mijn veranda heb ik een prachtig uitzicht op de Egeïsche Zee, en de buren zijn op ruime afstand, wat zorgt voor een serene en ontspannen sfeer.
De koelkast is leeg, dus ik besluit naar het dichtstbijzijnde dorp te rijden, zo'n 15 minuten verderop. Tijd om boodschappen te doen en een restaurant te vinden. Vanavond eet ik traditionele Ikariaanse taart (gezond!) en als hoofdgerecht een mixed grill (veel te veel, maar heerlijk). Daarna keer ik terug naar mijn studio om te genieten van de rust en het geluid van de ruisende zee op de achtergrond.
En natuurlijk schrijf ik mijn reisblog. Blijf je meelezen de komende dagen?
1 opmerking:
Zeker weten, volg ik je. Een goede tijd toegewenst. Gr. Roelanda
Een reactie posten