Naar Detroit, een stad met 'wat leegstand'

Het was vroeg vanochtend, om 4.00 uur kwam er muziek uit de wekkerradio. Een muziekje dat aangaf dat het tijd was om op te staan. Vandaag duurt de dag 30 uur ipv 24 uur. En start de dag wat eerder dan normaal. Oftewel een vrij heftig programma. Om 6.00 uur moet ik op Schiphol zijn, want ….. om 8.00 uur vertrekt mijn vliegtuig naar Detroit. Met een gezelschap van 9 personen ga ik op stap naar Amerika. We gaan inspiratie opdoen om te bezien wat we er in Nederland mee kunnen doen.

Vanochtend heb ik een chauffeur in mijn eigen bolide. Harm staat om 4.30 uur klaar voor een ritje Schiphol en als tegenprestatie mag hij de auto de hele week gebruiken. Dit vertegenwoordigt voldoende waarde om er zo vroeg uit te gaan. We nemen de A15/A2 richting Amsterdam en constateren dat er blijkbaar toch nog momenten zijn waarop je nauwelijks auto’s op deze weg ziet. Ongelooflijk, het bestaat nog ….. nauwelijks of geen voorgangers en ook weinig kans dat er iemand achter op je rijdt.

In vertrek hal 2 ontmoeten we elkaar, weinig kans elkaar te missen op de vroege tijdstip. Geen bekeuringen uitstaan, dus de douane is snel genomen. Tijd voor een kopje koffie en croissantje. Rond 7 uur is het tijd om te boarden. Uiteraard eerst nog even wat vragen wie de koffer heeft ingepakt, of iemand er iets in gestopt heeft, etc. Allemaal zelf gedaan, dat kan ik! En daarna aan boord van een Airbus 330 van Delta Airlines. Precies op tijd vertrekt het toestel en vrij snel komt er het ontbijt. Eggs or pancakes? Doet u mij maar Eggs met spinazie. Prima ontbijt en daarna een tukje. Onderweg de eerste dialogen over seniorencity, de ontvolking van Detroit en een update over de mogeljike ontwikkelingen van een seniorencity in Nederland. Zou het dan toch nog wat worden? Belangstelling?... meld je nu (bij mij) aan.

Om 16.00 uur Nederlandse tijd gaat de klok 6 uur terug. Dus na een dag een nieuwe dag, handig toch. De douane nemen we razendsnel en de bagage ligt al klaar op de band. Binnen een kwartiertje zitten we al in Amerika. Onze reisleider Alex Sievers doet er wat langer over. Hij stuntelt wat met de koffer en moet vervolgens alles uitpakken. Niet getreurd, ook dat komt goed. Vervolgens via het kantoor van Avis, de snelweg op en naar het Hotel. Inmiddels zit ik op de 18e verdieping met uitzicht op een deel van Detroit, de grensrivier en Canada. En uiteraard een kingsize bed, dat wordt vannacht vast goed slapen.

Maar eerst op verkenning in Detroit. We worden geleid door een lokale gids die ons van alles over de stad vertelt. We wandelen door downtown Detroit en zien wolkenkrabbers die al 20 jaar leegstaan. Gebouwen zoals het voormalige gebouw van KPMG bij Amstelveen in 2030? We krijgen uitleg hoe de stad zo leeg is gekomen (de teruggelopen werkgelegenheid) en informatie over de nieuwe groei die wordt beoogd. Er blijkt een investeerder die veel ontwikkelingen aanjaagt. Gebouwen worden voor maar 5% van de oorspronkelijke waarde verkocht, …..koopjes zijn er voldoende. We bezoeken het oude middelpunt van de stad, we kijken over de rivier naar Canada en we bezoeken een voormalige sjieke wijk. Er is nauwelijks meer iets van over. Voor 1 dollar kun je een ruïne kopen, met maar één verplichting: opknappen. En die voorbeelden die we zien kosten dan nog best heel veel. Overigens is er al veel gesloopt. Een optie die heel logisch is in een krimpende stad.

Rond het avondeten bezoeken we Detroit-soup. Een initiatief waar je voor $ 5,- per persoon naar binnen gaat. Er wordt hier door vrijwilligers soep gemaakt en er zijn een viertal initiatieven rond burgerparticipatie / goede doelen. Op de avond mag iedereen die er is, een stem uitbrengen en de winnaar mag de opbrengst van de avond. En het evenement is in een oude fabriekshal. Het was een leuk evenement.

Rond 20.30 uur zijn we weer in het hotel. We nemen nog een drankje, schrijven deze weblog en ik ga vervolgens in het kingsize bed. Ik hoop een lange nacht tegemoet, even uitrusten van alle belevenissen.