donderdag 19 oktober 2006

Aankomst: Weten dat je op het goede spoor zit, is niet voldoende. Je moet ook zorgen dat je de goede kant op gaat

Rond 4.00 uur wordt ik gewekt. Het is tijd voor een ontbijtje. Oftewel een gekoeld verrassingspakket van Martinair met een broodje kaas en nog meer eten. Ik heb ervoor betaald dus ik eet het op. En als de stewardess langs komt met koffie dan neem ik dat. En als ze met thee langskomt dan neem ik dat ook. En als ze voor de 2e keer met koffie langskomt neem ik dat ook maar weer. En helaas, dan trek ik het niet meer, bij de 2e kop thee heb ik een koffieprobleem. En zo komt er een einde aan mijn ontbijt.

Zo rond 5.35 uur landen we in Colombo. Na 23 jaar kom ik weer met twee benen op Sri Lankaanse bodem. Er blijkt wel wat veranderd. Het vliegveld is voor een groot deel vernieuwd en we lopen over marmeren vloeren. Je kunt er van alles kopen, niet alleen drank en sigaretten, maar ook koelkasten, drogers, stereo's etc. Waarschijnlijk belastingvrij?
We passeren de douane en krijgen een visum. Opnieuw geen vragen over boetes, dus blijkbaar alles ruim 20 jaar geleden betaald! En zo lopen we even later met tas Sri Lanka in. Het eerste wat we doen is geld wisselen. Dit blijkt zeer eenvoudig want de diverse bankemployees van de verschillende banken schreeuwen om je gunst. Iedereen wil wisselen. We worden rijk van het wisselen en krijgen ruim 50.000 rupies... wat een rijkdom!

De eerste 2.000 roepies besteden we aan een taxi. Op naar Fort Station in Colombo, een tochtje van circa 30 minuten. Onderweg stuur ik een SMS naar Wouter, eens kijken of hij wakker is geworden. Ja hoor, ik krijg antwoord en ik begrijp CU AT FORT STATION. Dat gaat goed, we zullen hem vinden. En inderdaad om 7.30 uur ontmoeten we elkaar in het centrum van Colombo, en dat zonder verder bellen. Met wat ondersteuning van Google earth dat duidelijk maakt dat deze afspraak geen probleem kon zijn!
Om 9.30 uur vertrekt onze trein en Jos wil wat kaartjes sturen. We proberen een postkantoor te vinden en kaartjes te kopen, maar helaas … Dat lukt niet. Het postkantoor dat op de kaart stond bestaat niet (meer). En dus keren we na 30 minuten onverrichter zaken terug op het railway station. We besluiten naar binnen te gaan en daar de trein af te wachten. Ik wacht, samen met mijn reisgenoten op een heerlijk bankje. Ik praat wat en bekijk de vele mensen die langslopen. We vallen op als blanken en het zijn de bruinen die nu niet opvallen. De rollen zijn omgedraaid, hoewel …… In dit land wil niemand bruin worden maar juist blank, dus blijkbaar is er meer dan de meerderheid vormen ….
Rond 9.15 uur komt er een trein op perron 3 en het blijkt de juiste trein. Wouter heeft voor ons een kaartje 1e klas geregeld, dus het belooft een goede treinreis te worden. Het klopt, ik heb zelfs stoelnummer 1, helemaal achterin de observer-coupé, Met airco in de vorm van ventilatoren, lekker wind rondom.
Vervolgens maken we een echt geweldige treinreis. Nog nooit heb ik zo'n mooie treinreis gemaakt. Veel prachtige vergezichten over rijstvelden, palmbomen, bergen, theeplantages, etc. etc. Ik kan lekker uit de trein hangen en heel mooi naar voren en achter kijken. Het is een hele mooie treinreis. En rond 15.45 uur arriveren wij in Nanu Oya. Wouter regelt een taxi en onderweg zien we nog wat apen. Het weer is omgeslagen en het regent pijpenstelen, net als in Nederland. Maar hopen dat het de komende dagen beter wordt.
Ruim voor het diner zijn we bij Wouter en Andrea in hun huisje in Nuwary Eliya. Een hele mooie plek en we wisselen wat ervaringen uit.

Geen opmerkingen: