Niemand heeft een vakantie harder nodig dan degene die net terug is

Om 1.30 uur worden we gebeld, het is de wekservice. En dat hadden we ook afgesproken. En om 1.45 uur worden we weer gebeld, dat is opnieuw de wekservice en opnieuw hadden we dat afgesproken. Het is de bedoeling dat we om 2.00 uur in de airport taxi zitten. En dat lukt! Want om 4.45 uur vertrekt een vliegtuig van Martinair naar Schiphol. En we willen mee, weer terug naar onze families. Niet omdat het slecht is wat we hebben gedaan, maar gewoon omdat we weer verlangen naar onze echtgenote en kinderen. En dat is maar goed ook!

De rit tussen Hotel en Airport is erg waterig. De vele regenval die nog steeds voortduurt zet veel onder water. Er blijken inmiddels ruim 8.000 woningen blank te staan. Iets wat overigens wel vaker voortkomt. Maar toch, je zou er maar wonen.
Nadat we nog een road-block ongestoord passeren komen we op de Bandaranaika Airport aan. Het is er al vrij druk en we treffen veel Nederlanders. Allemaal ook op weg naar huis. Sommigen al dagen, want het vorige toestel van Martinair had een overboeking van 17 plaatsen, dus dat werd wachten voor deze mensen! Gelukkig kunnen wij normaal inchecken en wordt ons de ruim-bagage afhandig gemaakt. Ook de douane ziet ons vertrek zitten en we krijgen opnieuw een stempel in ons paspoort. Als bewijs van vertrek. In de ruime vertrekhal nemen we een kop koffie, het is tenslotte al 4.00 uur in de ochtend en langzamerhand verplaatsen we ons naar de gate. Daar is het nog effen wachten en vrij snel komt een bekende ‘luchtvogel’ van het ras Boeing voor de gate staan. We stappen in en zoeken het juiste stoelnu mmer op. Dit keer zitten we niet naast elkaar en is het geen comfort klasse. Dit betekent nog minder stoelruimte en geen mediaplayer. En een alcoholisch drankje moet betaald worden, maar wie heeft daar zo vroeg op de dag zin in ….? Een uurtje na vertrek, dus zo rond 7.00 uur in de ochtend is het tijd voor het diner. Wie zou dat bedacht hebben?, vervolgens een tuk of tukje en wachten. Wat lezen, hangen, het toilet, een appelsapje, hangen, tukje, praatje, hangen, tukje en vlak voor de landing het ontbijt. Inmddels is het 10 uur na vertrek dus zo 14.30 uur Sri Lanka time…..
Uiteindelijk vliegen we via India, Indische Oceaan, Oman, Perzische golf, Iran, Turkije, Zwarte Zee, Roemenie, Hongarije, Tjechie, Duitsland naar Nederland. Waarbij we bij Enschede de grens overkomen en via Zwolle, Lelystad, Almere, Zaandam, Amsterdam op de luchthaven Schiphol landen. Om 12.10 uur Amsterdamse tijd komt de luchtvogel weer op Nederlandse bodem. Het zit er op. Moei en voldaan stappen we uit op de koude nederlandse bodem. Zowel de marchaussee als de douane heeft geen moeite met onze terugkeer. We hebben ook – niets - aan te geven en lopen naar de aankomsthal. De familie staat met spandoeken klaar en we krijgen een warm welkom. Met een prachtig spandoek.
Moe en voldaan sluiten we de 10-daagse Sri Lankaanse vakantie / veldtocht af. Het was een prachtige reis met vele mooie, gezellige, goede, aangename, herkennende momenten. En misschien zijn we nu wel weer aan vakantie toe? In ieder geval toen ik thuis kwam en in bed belande was ik erg snel en lang vetrokken in dromenland.