woensdag 18 oktober 2006

Een reis van 1000 mijl begin met een eerste stap

Na een prima nachtrust is het zover. Het bed waar ik vannacht zo goed in geslapen heb laat ik voorlopig over aan het alleenrecht van Betty. Diverse totaal verschillende slaapplekken zullen volgen. Waarschijnlijk wordt het vanavond meer hangen dan liggen. Ik ga me eerst lekker douchen en de laatste spullen klaarleggen. Ook heb ik de fiets van Bob nog even gemaakt, een vader wil toch zijn kinderen veiligheid geven. En als de rem en het achterlicht stuk zijn, zijn er wel wat veiligheidsproblemen. Maar gelukkig, rond 10.30 uur heb ik deze problemen opgelost. Ook heb ik nog twee volkoren broden gekocht voor Wouter en Andrea, deze blijken in Nuwera Eliya niet leverbaar.
De koffer past in de Corsa en om 11.25 uur vertrekken wij van de Kievitshof in Elst. Om 11.30 uur zijn we al weer terug, wat vergeten ….. De bandjes van de camcorder vergeten en die zijn echt belangrijk om opnames te kunnen maken. Gelukkig heb ik toch nog ‘tijdig’ hieraan gedacht en het probleem opgelost.
De reis naar Schiphol verloopt soepel. Helemaal zonder file en in één ruk door komen we rond 12.50 uur op het vliegveld aan. We parkeren de auto in P1 (en ik hoop dat de achterblijvers niet vergeten – ophaalbrug – 55. Want anders wordt het echt zoeken …..)
Het inchecken verloopt snel, geen enkele wachtrij. Zouden we de enige zijn die na Sri Lanka gaan... Nou, nee het vliegtuig zit nagenoeg vol. Maar er vliegen ook heel wat passagiers door naar Male (Maladiven) en die komen dus alleen voor strand, palmen en het hotel. Want meer is daar volgens mij niet te beleven.
We nemen op het platform een laatste check met de hele familie en zien het vliegtuig staan op D2. Het staat vlak vooraan en ze zijn met de motor aan het sleutelen. Maar hopen dat het goed komt. En het kwam goed want we zijn veilig op Colombo aangekomen.
Na een laatste kopje koffie nemen we afscheid van de familie, snik, snik, snik. En lopen we naar de douane. Helaas de verkeerde kant op en enige minuten later staan we bijna weer bij de achterblijvers. Toch maar de andere kant op en door de douane. We blijken geen uitstaande boetes te hebben en kunnen doorgaan zonder te betalen.
Het vinden van pier D2 kost weinig moeite. We mogen onze zakken leggen. De broekriem afdoen en alle muntjes afgeven. Oftewel je moet er iets voor doen om door de security-check te komen. Het lukt, en we krijgen alles wat we afgegeven hebben terug. Dan nog een controle op identiteit (komt de boardingkaart overeen met het paspoort) en dan hebben we alle controles gehad. We mogen wachten, iets wat we vast de komende week vaker gaan meemaken. Rond 15.00 uur mogen we het toestel (Martinair Boeing 767-300) in. En we zien de uitzwaaiers staan. We beantwoorden de zwaaibeweging met de bekende zwaaibeweging en lopen verder. Op zoek naar onze stoelnummer 12H en 12G. En dat blijkt niet moeilijk, de stewardessen helpen ons voortreffelijk. We nestelen ons in de comfort klasse. Geweldig, wat een beenruimte, 10% meer van bijna niets is nog steeds bijna niets. Maar ja, het is wel wat, en dat kan de moeite waard zijn. We krijgen een kussentje en een rood haardoekje op de stoel. De reis kan wat ons betreft beginnen. Helaas moeten we nog even wachten, één van de stewardessen is door de rug gegaan bij het instappen van het vliegtuig. En dus wordt de reserve stewardess opgetrommeld, zo in de categorie van je moet nu (dus binnen 10 minuten) komen en je vliegt naar Sri Lanka. Zaterdag kom je weer terug. Het zal je beroep maar zijn, ieder zo haar vak zeg ik maar. En omdat het meer dan 10 minuten duurt en Schiphol groot is krijgen we hierdoor een vertraging van circa 30 minuten.
Maar alles is onder controle, we vertrekken, stijgen op en zitten snel boven de wolken. De wijn komt langs en de kip wordt geslacht. Nasi met kip en een ander goedje toe. Het doet me goed om wat te eten.
We discussiëren nog wat over de tijd, is het nu 3,5 of 4 uur later in Colombo en moeten we gaan slapen in Nederlandse tijd of Sri Lanka time? Het doet er ook niet toe, als de lampjes doven gaan we proberen een uiltje te knappen. En dat lukt niet erg goed. We vliegen via de Zwarte Zee, Irak (Bagdad, Basra) naar de Perzische golf. We worden nog wakker gehouden door de lampjes van Koeweit Stad en Dubai en ik vind dat heel mooi! En we zoemen daarna verder in Zuid Oostelijke richting. Op naar die parel in de Indische oceaan.

Geen opmerkingen: