Het is 5.45 uur en het wordt licht en ik word daarom wakker. Om 6.00 uur ben ik zover dat ik opsta. Wassen is deze morgen niet mogelijk, er is geen waterdruk. En dat blijft bijna de hele dag zo. De rest van het reisgezelschap ligt nog te pitten dus ik besluit alleen op stap te gaan. De lift van een aardige buurman sla ik af, je weet tenslotte nooit waar dat zal eindigen. De benenwagen kan me voor deze ochtend vergenoeg brengen. Ik start een hele mooie en gezonde ochtend wandeling en loop gewoon de weg af. Ik zie het prachtige dorp Nuwara Eliya en heb achtergrond muziek. De hindie-tempel roept op tot gebed? In ieder geval brengt het mij in lokale sferen. Ik zie veel groentetuintjes en begrijp nu waarom dit gebied de groentetuin van Sri Lanka wordt genoemd. Werkelijk op ieder stukje grond wordt iets gekweekt, iets als bietjes, worteltjes, bonen, aardappels, prei, etc. Veel groenten die ik ken en die vooral door de engelse kolonialen hier gebracht zijn. Ook zie ik mooie watervallen met mogelijk het gisteravond gevallen water dat verder naar beneden komt. En de groentetuin voedt met water. Ja, om groen te worden is er water nodig!
Op het verste punt van mijn wandeling wordt ik aangesproken door een jongeman. Hij neemt mij op sleeptouw mee naar de boys-agro-school. Een aantal franse broeders blijkt hier goed werk te hebben gedaan. Zij hebben een jongensschool a-la-van-der-Valk gemaakt. Oftewel het systeem van vroeg opstaan en aan het werk, waarna de jongens wat leren. Of ….. kinderarbeid verrichten. Het verschil ligt waarschijnlijk dicht bij elkaar. In ieder geval maken de jongens de stallen schoon, vangen ze de kippen voor de markt, melken ze de koeien, fokken honden en konijnen, etc. En de kippen voor de markt, kun je in dozen proppen. Er kunnen heel wat kippen in een doosje en ’s middags zie ik ze op de markt te koop. Ik weet niet of ik zin heb in deze kip? En natuurlijk zoals het goede ‘broeders’ betaamd met een mooie kapel. Het was een prima rondleiding en de slottekst om de muur maakt opnieuw veel duidelijke ‘Deeds no Words’. Geen woorden maar daden. Oftewel klussen en gelijk leren. Leer-werk-trajecten.
Om kwart over zeven kom ik terug bij de villa van Wouter en Andrea en geniet ik van een heerlijk ontbijt. Een lekker kopje koffie en een broodje. En zo heb ik mijn koffieshot voor vandaag ook weer binnen aan het begin van deze dag.
Daarna start het hoofdonderdeel van vandaag. Ik ga de John Knox school bezoeken. Met Andrea en Jos loop ik naar de school, het is een kwestie van afdalen naar het dal. In minder dan 10 minuten lopen we naar de school en krijgen we een rondleiding. Het is vooral ‘good-morning’ wat ik zeg.
En bijna iedereen begrijpt dat. Alle kinderen willen ook een hand, dus ik ben wel even bezig. En mooie kleren dat de kinderen aan hebben. Bijna alle kinderen zijn strak-in-pak. Het ‘reglement kleding code van AAG’ lijkt wel van toepassing. Alleen misschien wat vaker het pak wassen?
Voor de les is als eerste het onderdeel ‘Assemblee’ op het programma. Met alle kinderen die christen zijn of waarvan de ouders willen dat ze uit de bijbel horen start het programma. Met Prabath als directeur voor de groep. Er zijn ook ouders waarvan de kinderen niet mogen meedoen. Maarja, misschien willen de kinderen wel meedoen. En daarom is er een tribune met tralies. En daar mogen die kinderen wel staan en zij doen gewoon graag mee.
Verder ga ik rond door de school en zie verschillende leraren aan het werk. En ook Jos komt direct voor de klas. Voor de niet christelijke kinderen geeft hij het vak ‘morality’. Een goed boek met een goed verhaal maakt het voor hem mogelijk om snel het vak op te pakken. Ook heb ik een uitgebreid gesprek met Prabath, de directeur van de school. Hij vertelt dat het erg moeilijk is (christelijke) leraren te vinden. Enkele komen nu uit Colombo en moeten 5 uur reizen om te komen. Gelukkig reizen ze niet dagelijks heen en weer, maar overnachten ze in Nuwara Eliya. En dus zijn ze alleen het weekend thuis, of juist door de week op school? Het is maar hoe je het wilt bekijken!
Na de school staat de lokale markt op het programma. Geweldig wat een sfeer. Alles krioelt, zowel met mensen, als met parasieten, bacteriën, vliegen en van alles wat je waarschijnlijk niet ziet maar wel vermoedt. We drinken een ‘king-kokosnoot’ en krijgen er zelfs een rietje bij. Heerlijk, mijn dorst wordt gelest. Een bezoek aan het postkantoor maakt de inkopen van die dag compleet, Jos koopt ansichtkaarten en postzegels. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voor de kaarten Nederland bereiken, waarschijnlijk kunnen ze beter op het postkantoor op Schiphol worden gepost.
Voor de middag staat een theeplantage op het programma. Helaas is een groot deel van de fabriek leeg. De hindie hebben weer eens feest en dus draait de fabriek niet. Maar uitleg is er gelukkig wel en we leren hoe thee gemaakt wordt. En welke soorten er zijn en natuurlijk ga ik thee proeven. Gelukkig zonder suiker dus ik kan de thee echt proeven en ik vind het ook nog best lekker.
We nemen de tuk-tuk terug en met wat getoeter komen we weer heel terug in Nuwara Eliya. Ik bezoek nog diverse winkels, de markt, ik snoep nog wat en koop ……. (een eerste sinhalese souvenir). In het restaurant Mipale versterk ik mijn maag. Kip, ananas met rijst. Het lijkt me een prima gerecht om gewoon te verteren en zonder darmproblemen in ‘niet – te – vloeibare’ vormen. Dit lijkt te lukken, want zowel maag als darmen protesteren niet.
Thuisgekomen bekijk ik de video beelden nog eens. Vooral die van de school zijn erg leuk. De aanschaf van een apparaat met bewegende beelden maakt de herinnering niet alleen zichtbaar maar ook hoorbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten