De Surinaamse bouwwereld

Vandaag staat de verkenning van de Surinaamse (beton)bouwwereld op het programma. Zoals gewoonlijk is het, zodra de zon opkoomt en het licht wordt tijd om op te staan. Dus rond 6.30 uur verlaat ik mijn bed, ga me wassen en is het tijd voor het inmiddels bekende ontbijt. Opnieuw dus het goede ontbijt-buffet met voldoende voor iedereen (in het hotel). Heerlijke vruchten, voor liefhebbers een gebakken spekkie met ei en uiteraard koffie. Anders komt mijn moter niet opgang.

In de 4-weel-drive ga ik daarna naar het Vincentius Ziekenhuis en om 8.30 uur ontmoeten we de architect en constructeur. Ze staan klaar op het afgesproken tijdstip, hoe is het mogelijk .... Met 'mezelf' achter het stuur gaan we vervolgens Paramaribo onveilig maken. Mijn rijvaardigheden worden getoetst en accoord bevonden. Gewoon linksrijden en gasgeven. En uiteraard de belangrijkste voorrangsregel -> niet botsen. We bezoeken een alle (tweetal) betonfabrieken en één aannemer. Het aannemersbedrijf is een jong bedrijf (5 jaar geleden gestart) door een aantal ex-ballast medewerkers. Ze blijken het vak goed geleerd te hebben en zijn actief op tal van terreinen. Bij de verschillende contacten blijken er tal van samenwerkingsmogelijkheden. Ik ben benieuwd wat hier allemaal van terecht gaat komen. Het wordt ons duidelijk dat Ballast hier iets goeds heeft achtergelaten en dat de bouwwereld in Suriname mede dankzij Ballast een stapje verder is gekomen.

Ook zien we het voormalige Bruinzeel terrein. Geheel verlaten, al jaren geen hout aangevoerd en dus ook al jaren geen platen meer gemaakt. Ik begrijp dat dit niet eenvoudig ligt. Er zijn diverse politieke belangen en daarom is een doorstart van dit bedrijf nog niet aan de orde. Politiek is een apart vak, niet voor mij dus! Of Rouvoet toch eens bellen?.

Aan het einde van de middag nog een klein toeristisch ritje. Naar Leopoldsberg, zeg maar de goudkust van Suriname. Veel mooie zeer grote huizen met veel beveiliging. Wie wordt opgesloten of bij wie mag je niet binnenkomen?. Bij Bouterse ligt de boot niet voor de deur, dus hij is waarschijnlijk een eindje varen. Daarna nog even een biertje aan de pool en een duik in het zwembad van het hotel. Best prettig, hoewel het water van het zwembad erg warm blijkt. Ik wordt net niet gekookt. Nu is het tijd voor de weglog en daarna nog even naar de echte Waterkant. (Zeg maar de korenmarkt van Paramaribo) Het uitgangsgebied van de stad waar we ergens een tentje willen zoeken om wat te eten. En daarmee is deze dag al weer snel om.

Morgen is het zaterdag en staat een jungletocht op het programma. Ik ben erg benieuwd na wat komt!