Op zondagavond wordt ik samen met mijn 16 reisgenoten welkom geheten door de Raad van Bestuur met een welkomstdiner. We hebben een korte kennismaking en eten heerlijk. Iedereen stelt zich persoonlijk voor en diverse mensen die ik eerder in Nederland een rondleiding heb gegeven zijn aanwezig. De herinneringen van deze mensen zijn gelukkig goed en ze weten nog diverse wetenwaardigheden te vertellen over de trip naar Zeeland (inmiddels al 3 jaar geleden). Ik heb daar overigens zelf ook hele fijne herinneringen aan. Rond koffietijd gaan we naar het hotel en hangen nog wat rond. De bar is dicht, als argument wordt de zondag genoemd! Ik begrijp het gezien de middagactiviteiten van vele Amerikanen echter niet. Vooruit maar het zal wel logisch zijn.
Op de maandagochtend starten we om 8.00 uur. We gaan opnieuw naar de Campus van de Good Sam. Er volgen vele ontmoetingen en we krijgen veel te horen over de besturingfilosofie van de Good Sam. Het is geweldig hoe de missie doorklinkt in alle activiteiten. Het klinkt zeer logisch en overtuigend en ik ben onder de indruk van het materiaal dat ze hebben. We krijgen een verhaal over marketing en ik zie de passie van betreffende manager. Geweldig! Of in Amerikaanse termen: GREAT. Ik ben geboeid op welke wijze de Good Sam haar identiteit in praktijk brengt. Het is me helder dat er over nagedacht is en dat het iets betekent.
Er is veel eten en drinken. We worden geweldig verzorgd en komen niets tekort. De koffiemok met reclame mogen we houden en de lunch is prima. Er volgt een rondleiding over de campus. Het is de plaats waar de centrale voorzieningen van Good Sam zijn. Ik ervaar een grote tegenstelling. Er is dus veel kantoorruimte. Veel kleine kantoorruimte, het zijn hokjes! Hoe is het mogelijk in dit land van de onbegrensde mogelijkheden. Maar .... de centrale ontmoetingsruimte is prachtig, er is een opname (Radio/TV) studie met alle faciliteiten. Er is mooie kunst en prachtige vergaderruimte. Met alle denkbare voorzieningen! Kortom, boeiende ervaringen.
In het 2e deel van de middag bezoeken we één van de faciliteiten. We zien zowel een verpleeghuis als een verzorgingshuis. Het verpleeghuis komt met als vastgoeddeskunidge verouderd over. Er zijn boeiende details zoals de geweldige geur (kunstmatig ingebracht maar best fijn) de gecertificeerde branddeuren, etc. etc. In een uitgebreider verslag komt dat vast nog eens aan de orde. De kamers zijn klein, maar de keuken (koelkast) is zeer groot. En opnieuw ben ik verbaast over het grote contrast. Of mogelijk beter benoemd als een accent verschil tussen de Nederlander en de Amerikaan. Ik laat het op me inwerken en ga het vanavond maar eens verwerken. Eens kijken of ik wat conclusies kan trekken.
Voor nu weer even voldoende op de weblog. Ik ga nog even een eindje wandelen en daarna is rond 19.00 uur het diner. Morgen wordt een drukke dag. We gaan eerst nog wat voorzieningen bezoeken, daarna via Chicago naar Grand Rapids vliegen en rond 24.00 uur zijn we in een ander Hotel. Ik zal jullie daarna weer op de hoogte houden. Welterusten of werkse, het is maar in welke tijdzone je op aarde leeft.
3 opmerkingen:
Hoi Jan,
Je ziet in een korte tijd wel heel veel en doe zo ook vele indrukken op. Wel vermoeiend denk ik. Als je thuis komt ben je wel aan vakantie toe!!!
Ik geniet van het lezen van je verhalen.
Nog een goede tijd met je reisgezelschap in Amerika.
Groeten Piet & Heleen
Hoi Jan,
Ik vind het heel leuk om je verslagen te lezen. Had al eerder willen reageren, maar wist niet hoe dat moest. Ik hoop dat het lukt. Je ziet ontzettend veel. Geniet van alle indrukken en laat ons ervan meegenieten. Tot horens!
hoi Jan,
Als jongste zus zal ik ook weer eens reageren.Dan heb je de familie compleet. Bijna dagelijks lees ik even je verslagen door. Erg leuk en jij doet zo heel wat indrukken op en wij blijven bij. Je hebt een prettige manier van schrijven.Ga zo door.
Nog een hele goede reis en we hopen dat je er voor je eigen werk en wie weet voor onze "toekomst" iets goeds uit kunt halen.
Groeten Jasper & Roelanda
Een reactie posten