Vandaag is het de laatste tweedaagse. Oftewel een hele lange dag of voor sommigen vooral een korte nacht. Het gevolg is de overbekende jetlag! Gelukkig loopt niet al te vroeg de wekker af en neem ik een warme douche. Al mijn spullen verdwijnen in de koffer en vervolgens gaan we nog even shoppen. De bus brengt ons naar het zeer-grote-shopping center. We starten met een tour over de parkeerplaatsen. Het is duidelijk, vooral berekend op de benodigde piekcapaciteit tijdens de kerstdagen. En dat dan ook op de groei!
Binnen is het zeer rustig. De winkels zijn nog niet open als we arriveren. Om 10.00 uur kan het feest beginnen. Maar helaas .....! Er is weinig te koop wat mij boeit. Het zijn voornamenlijk kleren en sieraden. En ik ben op zoek naar Scrabbook-zaken, boeken, souvenirs en andere 'mannelijk' interesses. Helaas, de wereld veranderd. Mijn analyse is dat het internet impact heeft op de shops in het winkelcentrum. De goederen die je eenvoudig via internet kan kopen zijn nauwelijks meer verkrijgbaar in de winkel. De site van bijvoorbeeld bol.com veroorzaakt een ander 
assortiment. En dus zijn er nauwelijks boekhandels, CD-shops, etc. Volgens mij eet een Amerikaan wel in het winkelcentrum. In de foodcorner is ruime keuze. Een foodcorner is opgebouwd uit een rand met verkoop/uitgifte/afhaal van vele restaurants met in het centrum een groot zit-palace waarin je het gekochte kunt opeten. Overigens kun je deze ontwikkeling ook in Nederland en andere landen in Europa zien.
Rond de middag vertrekt de bus naar het vliegveld. We vergeten één van onze reisgenoten en komen daar na enige tijd achter. Draaien dus, maar we hebben ruim tijd. Eigenlijk hadden we zeer ruim tijd want het vliegtuig van Detroit naar Chicago had een vertraging van 1,5 uur. Hierdoor is onze overstaptijd op Chicago minder, maar ruim voldoende. Een boeiing 767 vliegt ons vervolgens naar Amsterdam, waar we om 08.00 uur, met weinig slaap landen. De verdere weg naar huis is eenvoudig te vinden. De reis zit er daarmee op en ik ben terug in Nederland.De herinneringen ga ik verwerken. En delen met wie dat maar wil. Ik heb diverse zaken geleerd, uiteraard allemaal door mijn 'bril'. Oftewel vanuit de levenservaring die ik heb en bepaald door het 'beperkte' wat ik gezien heb. Het egoïsme dat ik verwachte is me duidelijk meegevallen. De Amerikanen die ik ontmoet heb waren zeer hartelijk en hebben volgens mij oprechte aandacht voor elkaar. En brengen dat ook daadwerkelijk in praktijk. Daar kunnen wij wat van leren. De missie die een organisatie aan de top heeft, wordt duidelijk gecommuniceerd in de organisatie en is bepalend voor het leiderschap. Boeiend! De bouwkundige zorgfaciliteiten zijn duidelijk anders. Soms begrijpelijk en duidelijke Amerikaanse keuzen zijn soms voor mij nog onbegrijpelijk. Ik heb wat geleerd en volgens mij kunnen de Amerikanen ook nog wat leren. Ik heb kennisgemaakt met Green-Houses. Hier wil ik nog meer van weten en vooral de match met kleinschalige woonvormen eens maken. Dit thema heeft in de Nederlandse zorg volgens mij nog meer aandacht nog. En zo is er nog veel meer. Vraag mij er gerust eens naar.
Als je nog wat plaatjes wil kijken moet je even de tijd nemen. Op http://picasaweb.google.com/ChristelijkeZorg/JanLuursema# staan 499 foto's die ik gemaakt heb. Geniet ervan. Op http://www.youtube.com/watch?v=iqVtqbEC4ZA staat mijn eerste geuploade tube. Met de marketingmanager van Good Sam aan het woord. Hiermee sluit ik deze weblog af. Ik hoop dat je ervan genoten hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten