Vandaag is duidelijk een werkdag. Ik heb vier ontwikkelingscenario's bedacht en deze ga ik samen met de architect uitwerken. Om 8.30 uur start ik in het ziekenhuis en ik ben er helemaal klaar voor. Het ontbijt was goed, de tocht tussen de entree van het hotel en de auto was warm en benauwd. Zo is het leven. De airco in de auto op volle toeren en via een toeristische route (ik miste de afslag omdat ik nog wat sliep) bereik ik het ziekenhuis.
Bij de entree valt mij oog om een tekstbordje. Hierop staat 'Geen bezoek tijdens werktijd". Ik vraag me af wat dat betekent. Is het niet toegestaan als je een baan hebt om het ziekenhuis te bezoeken? Is het voor medewerkers van het ziekenhuis niet toegestaan om bezoek te ontvangen? Of als de zusters aan het werk zijn mag je dan de zieke niet bezoeken? Navraag levert geen duidelijkheid. Niemand weet wat met het bordje bedoeld wordt. Vermoedelijk heeft het dan ook niet veel effect.
Het uitwerken van de scenario's gaat goed. Het zijn hele mooie geworden en de titels zijn als volgt: 'Schil', 'Patiënt', 'Historie' en uiteraard 'Goedkoop'. Halverwege de dag bespreek ik de voortgang met de directie en zoals gebruikelijk in Suriname beëindig ik de werkzaamheden in het ziekenhuis vroeg. Ik heb het voornemen om een verzorgingshuis te bezoeken om me te informeren over de ouderenzorg in Suriname. Helaas, ook daar worden de werkzaamheden vroeg op de middag beëindigd en ik maak een afspraak voor de volgende dag.
De auto heeft nog een erfenis van het weekend. Aan de buitenzijde, binnenzijde en ertussen in de naden zit al het rode-stof, modder, rommel wat zaterdag uit de bush is meegekomen. En het verhuurbedrijf heeft helaas aangegeven geen prijs te stellen op deze toevoeging. Het zou voor hen gratis zijn, maar nee dat zit er niet in. Een automatische wasstraat is er niet en gezien de omvang van het vuil zou dit weinig effect hebben. Ik organiseer een plaatselijk tender bij de 'handwas' en vindt enkele mensen die dit klusje willen klaren. Prachtig wordt mijn auto gewassen, van binnen en buiten en zelfs een geurtje wordt toegevoegd. Complimenten!
Op zondag ben ik bij het overgekende cafe-restaurant 't Vat geweest. Maar helaas, het viel me tegen. De bestelde soep is nooit doorgekomen, de toetjes waren op en het eten was niet bijzonder. Vandaag ga ik daarom maar gewoon weer in het hotel Torarica (voor bekenden vooral TOR genoemd). Er is een feestje. Het Internationale congres Women for Water wordt gehouden. Ik stel de vraag of onze Alex nog komt? Maar nee, alleen Bert Koenders is inmiddels gearriveerd in het naastgelegen hotel. Misschien komt hij nog, dan kunnen we heb gelijk een vraag stellen over de verdragsmiddelen voor het St. Vincentius Ziekenhuis.
De dag sluit ik af met wat internetten en CNN. De rust valt over Paramaribo en mij. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Welterusten
3 opmerkingen:
Hoi,
Je bent zeker wel blij dat Harm gisteren daar niet in het ziekenhuis lag? Of is het niveau wel vergelijkbaar....
Hij heeft iig redelijk geslapen, drukverband is er nu af, maar de pijn is wel erger dan gisteren. Nog onder de drugs toen natuurlijk!
Ik ga nu ff tosties voor hem maken, hij kan bijna niks zelf :-)
groetjes, betty
Ha Jan,
Leuk om zo mee te reizen.
Ik denk dat een verpleegkundige daar ook wel zinnig werk kan doen, meedenken in bouwzaken en zo..:-)
vanmiddag bij je zoon op ziekenbezoek geweest. hij loopt er al aardig mee weg, met de krukken.
Geniet nog een paar dagen.
Groetjes Wilmanet
oke, dus niet echt anoniem, weet nu denk ik hoe het werkt.;-)
Een reactie posten