Het verst van huis

Vandaag een record, nog nooit ben ik zover van huis geweest. We gaan vliegen van Surabaya (Java) naar Kupang (West Timor). Een vluchtje van ruim 1,5 uur en daarnaast een extra tijdzone. Dus het tijdsverschil met Nederland is inmiddels 6 uur geworden. En de afstand van Kupang tot Nederland is 12.820 km. Zover van huis ben ik nog nooit geweest. Alleen de Timorzee zou ik nog moeten oversteken om in Australië te komen. Ik ben daarmee wel door de Wallacelijn gereist en ben feitelijk daarmee in de Zoogegrafische regio Oceanië (Australië),

We reizen met Lion Air, de Indonesische luchtvaartmaatschappij. Het toestel is een 737-800 en daarmee een toestel met betere vliegvaardigheden dan de 737-900 die lange tijd aan de grond heeft gestaan. Het schijnt overigens dat de computerproblemen bij dit toestel inmiddels wel opgelost zijn. Zoals altijd stuur ik nog even een appje naar Betty dat ik in het toestel zit. Een mogelijk merkwaardige gewoonte waarmee ze altijd zeker weet dat ik ingestapt ben. En er is nog nooit een toestel boven gebleven!

Op Timor komen we aan op het regionale vliegveld van Kuplan (hoofdstad van Timor). Er is een landings/startbaan en er wordt hard geremd. De baan heeft een beperkte lengte, maar ruim voldoende om op tijd tot stilstand te komen. Op de landingsbaan draaien en naar 1 van de 2 slurven om uit te stappen. En zoals gebruikelijk worden we ook nu gastvrij ontvangen en worden we in twee auto's meegenomen naar het huis van de fraters. Een autoritje van slecht een kwartiertje. 

De locatie van de fraters blijkt vooralsnog een retraite locatie. Het is daarmee een plek voor de leefgemeenschap (4 bewoners) een gebouw met gastenverblijven. Daar gaan wij slapen en is er een mooi kamertje voor mij klaar gemaakt. Na een drankje krijgen we een rondleiding over het terrein. Het is een groot terrein en er zijn/waren ambities met vele gebouwen en ook diverse onderwijsvoorzieningen. Helaas is dat tot op heden niet gelukt en er zijn problemen om de juiste toestemmingen te krijgen. In 1988 is de locatie gestart en tot op heden is het geen succes geworden. De bisschop geeft geen toestemming voor de scholen (concurrentie overwegingen) en andere (her)bestemmingen zijn niet haalbaar omdat er geen draagvlak en/of ideeen bij zijn. 

Aan het einde van de middag staat een wandeling naar het strand en de Timorzee op het programma. Een wandeling van een kwartiertje. Als blanke zijn we hier veel meer een bezienswaardigheid als op Java. Het gebied waar we nu zitten lijkt bijna vrij van toeristen en dus worden we bekeken en krijgen we aandacht. Het water van de Timorzee is warm, als ik mijn voeten in het lauwe zeewater zet komt me de gelijkenis met een warmbad in herinnering. Op Timor is het toch echt wat warmer dan eerder in Malang op Java. Ik ben benieuwd hoe dat vanacht zonder airco gaat.